taong bahay ako ngayon. bakit? nanood ng sine sine jet kasama si anna banana ang aming alalay. kasami rin nila si elena (ang pangalan ng asawa niya ay constantino, parang flores de mayo na santa cruzan, i kid you not) at ang kapit bahay nilang si lolet. pinanood nila? “mano po” at “dekada sitenta”. back to back na sine ang papanoorin ng mga bruha, ika nga ni mang boy na kapit bahay ko.

ok lang, minsan lang naman mag girls day off ang mga bruha. hehehe… they deserve every minute of it, ika nga. kaya eto ako ngayon, home alone kasama si datu.

matapos ang kapit-bahayang christmas noche buena party at kahit puyat, gising kaming 2 ni jet ng maaga upang dumalaw itong araw ng kapaskuhan sa mga loved ones na kapamilya…first stop, breakfast sa bahay ng mommy ko sa talipapa, novaliches. alas-9 pa lang ng umaga ay nandoon na kami’t nambulabog. labas agad ang mommy ko ng pagkain – pritong manok na binabad sa 7-up, hamon, tinapay at mainit na kape. pagkaing angkop na angkop para sa isang kapaskuhang almusal. habang kumakain ay may running kwento galing sa mga utol ko at nanay na may kasama pang sayaw galing kay tj, ang anak ng anak ng kapatid ko… ano ko na si tj? apo na siguro ano? malamang.

Continue reading →

bisperas ng pasko, sama-sama kami ng mga kapit-bahay dito sa antipolo upang salubungin ang kaarawan ni jesus. sinara namin ang kalye at apat na pamilya ang nagtipon-tipon upang pagsaluhan ang noche buena.kanya-kanyang luto siyempre. mayron kaming fried dumplings, hamon, cake at ang aming contribusyon… makabagbag damdaming spaghetti! marami ring red wine, san mig light at soft drinks para panulak.

Continue reading →

isang linggo na ako dito sa pilipinas… bawat araw na nagdaan, isang paalala kung ano ang nawala sa buhay ko simula ng umalis ako rito at nangibang bansa.

bawat araw ko rito ay mahalaga… sinasamsam ko at binibigyang kahulugan, isinisilid sa puso para muling gunitain ng paulit-ulit. ano bang meron dito na wala sa singapore? marami! hindi ko naman sinasabi na pangit doon. mas okay lang talaga dito sa pilipinas. una, nandito ang aming pamilya. pangalawa nandito ang mga kaibigan. ikatlo, nandito ang mga kapitbahay.

pamilya, kaibigan, kapit-bahay – halos lahat sa kanila, walang pakialam kung ano ang estado mo sa buhay, walang pakialam kung gaano kalaki ang kita mo, kung may kotse o condo ka. walang intriga pag nakatalikod ka. sa madaling salita, dito sa munting mundong ginagalawan namin sa pilipinas ay nararamdaman ko ang “belonging”. ano ba ito as salitang pilipino? belonging – “kaisa”, “kasama”, “kabayan”, “katoto”, “kabilang”. lahat ito’y napapatungkol sa akin bilang kabahagi… kabahagi ng isang pamilya, kabahagi ng isang barkada, kabahagi ng isang komyunidad.

sa singapore, si jet lang ang pamilya ko.

Continue reading →

miyerkoles ng umaga
nakahiga pa rin sa kama
nakabukas ang bintana
pasok, hanging sariwa
sarap ng bakasyonista

ahhh, pwede na akong pumalit kay aprils boy! lahat ng kanta ko eh, nagtatapos sa “A”. hehehe.

Continue reading →

lunes, december 16 2002 – anong ginawa ko ngayong araw na ito? una gumising ako ng tanghali! hehehe… a far cry from my normal routine. araw araw ay gumigising na normal sa umaga (tuwing lunes). force of habit siguro. sa akin kasi, lunes ang pinaka-importanteng araw sa empleyado at dito nakikita ang dedication. kadalasan kasi eh ay gimmick tuwing sabado at linggo at ang typical reaction ng isang empleyadong tamad is to call in sick during mondays. kaya ako, nung boss pa ako – pag may empleyado na nagkaroon ng LBM (loose bowel movement) ng lunes eh sinasabon ko ng husto. minsan nga eh may sinibak pa nga ako.

Continue reading →

linggo. 2 araw pagkatapos namin dumating sa pilipinas ang una kong kumpletong araw dito sa bahay namin sa antipolo. malamig na’t masarap ang simoy ng hangin dito sa kabundukan ng rizal. animo’y dinuduyan kang pirmi at pinaghehele ng hanging pumipito pa sa bintana. masarap talaga sa sariling bahay, heto akong nagpuputol ng mga damo at halaman, nag-aayos ng hardin. dahan dahan lang ang pag-galaw pare ko, bakasyonista ka, namnamin mo ang bawat oras sa hardin. hehehe…may iced tea (with ice siyempre). minsan nama’y kape. minsan nama’y may kasamang yosi.

Continue reading →