I am an overseas filipino worker. Now, I am part of that “babalik ka rin crowd” you see around christmas time, arriving at the NAIA in droves from all over, gold chain around their necks, in jeans and maong jacket, ray-ban shades, goatee, and baseball cap, pababa pa lang ang eroplano kinukuha na ang hand-carry luggage at nagpapalakpakan na’t handang halikan ang lupa pagka-landing!
Batang Kaning Lamig
mga kwento ng romantikong overseas filipino worker
Batang Kaning Lamig 
hello, Batjay,
Ngayon lang ako napadpad sa site mo. I googled ‘lauan study center’ and I found the link to your article. Nakakatawa, man.
Pero dehins naman ako naging nostalgic for Lauan. Naalala ko lang nung high school ako may nag-alok sa ‘kin na sumama dun for the ‘weekend study seminar’ blahdiblah… pero di ako tumuloy sa program. Sumama ako at nakita yung center; nasa may EDSA yun eh, between North Avenue and Quezon Avenue, naaalala ko. To this day, I still feel it was one of the best decisions I ever made. Anyway, ako lang yun. Pag nadadaan ako dun sa area (which is every day) naaalala ko, so naisipan ko lang i-google para malaman kung ano na ba nangyari dun.
But anyway, I browsed around a little more and found out na utol mo pala si Howlin’ Dave. Wow, man. And I looked around and I think kilala kita. Or at least, kakilala ka ng utol ko. Taga-NDM Caloocan ka ba? HS Batch ’83?
anyway, I hope you read this somehow. Have to go back to work. Bisita ulit ako sa blog mo soon. thanks
kamusta fermin,
oo, kapatid ko si howlin’ dave… at oo, kaibigan ko at classmate ang kapatid mong si cesar.
sana ay ok ka at ang pamila mo.
ingat,
jay
PS – oo, na recruit kami sa lauan ng mga taga opus dei. mga bwakang inang yan. noon pa man, hindi ko maisip na sumali sa isang grupong parang kulto kumilos.
Hi Sir,
Ang totoo nyan, eh, bored na bored ako sa office, naghahanap ako ng nakakatawang sites, eh, napadpad ako dito… tulo sipon ko sa kakatawa…
God Bless…..
dear unkel batjay,
sa buong tatlong taon ko dito sa singapura, ang iyong blog ay isa sa mga binabasa-basa ko tuwing lunch break. at talaga namang nagbibigay ng panandaliang aliw sa isang kagaya ko na nagtatrabaho sa negosyong gulang na bangko na napapalibutan sa araw-araw ng mga cyborg at robot sa larangan ng Ay Ti.
may tanong lang ako: talaga bang lahat ng nagtatrabaho sa Ay Ti sa buong mundo ay either “sobrang weirdo” o kung hindi naman ay “panatikong relihiyosong tao”, o ito ba ay natatangi lamang sa Singapura?
maraming salamat sa iyong pagsagot sa nagugulumihanan kong isipan.
springfugue
Good morning! I am Earvin Cabalquinto, a graduating student at UP Open University (Distance Education). I’m taking up Masters in Development Communication.
I am doing my thesis right now and the topic is about OFW blogging. I would like to invite you to be part. Should you be interested, please email me at ecabalquinto@gmail.com
I would love to have your blog as one of the respondents in this benchmark study at the University of the Philippines.
sige.