mga pagmumuni-muni sa twitter habang nagpapa renew ng passport sa philippine consulate sa los angeles nung friday:

11:48 AM – nasa phil consulate sa LA. serving number 23 ngayon at 182 ang sa akin. mamayang gabi pa siguro ako tatawagin. tangina.

11:50 AM – 5 windows sa consulate at isang window lang ang nagaayos ng passport. tangina

11:52 AM – lunch time na at nagugutom na ko. kain muna o maghintay sa pila? tangina

12:14 PM – nasa korean resto sa la for lunch. this town feels weird, its american and yet its asian

01:20 PM – dito sa consulate ng LA para ka ring nasa pilipinas, marami ring nakatambay sa gilid na mukhang goons na fixer.

01:22 PM – mayroon ding mga sumisingit na may kilala sa loob ng consulate. putang ina.

01:48 PM – karamihan ng mga nakapila rito sa consulate ay mataba. dala siguro ito ng masaganang pamumuhay nila sa amerika

01:50 – mayroon ding picture ni gloria rito sa consulate. parang gusto ko ngang drowingan ng sungay

02:03 PM – sarap mangulangot pag naghihintay sa pila dito sa consulate. nahihiya lang ako kasi baka may makakilala sa akin.

02:08 PM – malapit nang tawagin ang number ko rito sa consulate. pag tinawag ang number ko, sisigaw ako ng “BINGO”

02:19 PM – malakas ang appeal sa akin ng linoleum na kulay gray. para kang naglalakad sa abo

02:20 PM – o may sumingit na naman sa bwakanginang pila dito sa consulate. para ka talagang nasa pilipinas, anobayan

02:22 PM – yung naningit na babae ay sakang maglakad. sabi ng teacher namin sa chemistry kaya raw ganito ay dahil pahalang ang pekpek nila

02:30 PM – BINGO!

ang limang oras na paghihintay na ito sa philippine consulate ay hatid sa inyo ng ruby blade pomade, ang pomada ng mga nag-aahit.

mahirap magkaroon ng LBM habang nasa gitna ng pagbibisikleta paakyat ng bundok papasok sa opisina. gusto mong huminto pero wala namang banyo. ito yung pagkakataon na hinihiling mo na sana’y isa kang aso para pwede kang makipag sex at umebs sa kalye at hindi ito babagabag sa iyong konsensya.

ang makahulugang pagmumuni-muning ito ay hatid sa inyo ng birch tree holland powder milk, ang gatas na may gata.

naghuhugas ng pinggan si jet nung linggo nang bigla akong lumapit sa lababo. nakita ko na puno ng tubig yung isang malaking tasa kaya ang ginawa ko ay isinawsaw ko ang daliri ko sa tubig at nag sign of the cross. binatukan niya ako.

ang true to life storyang pang mag-asawa na ito ay hatid sa inyo ng “ruby blade pomade, ang pomada ng mga mga nag-aahit.”

narito na si jet sa bahay kaya hindi na ako member ng SMAP. sinundo ko siya nung huwebes ng gabi sa los angeles international airport. dumating siya via a philippine airlines flight. oo, same airline na may fucking racist na nag walanghiya sa amin, three weeks ago. hanggang ngayon ay wala pa ring action ang PAL doon sa reklamo ko. sinulat nga sila ni sassy sa column niya sa manila standard.

ang sarap palang mag abang sa airport dahil ang dami mong makikita. una, nakita ko si KC concepcion (oo yung anak ni sharon at gabby) na kasabay pala ni jet sa flight. may dalawang bodyguard ang bruha at isang katerbang mga fans na bigla na lang sumulpot na parang kabuti sa arrival area. may nakatabi rin akong russian na shuttle driver na may bad breath. tanginangyan, ang daming bakanteng silya sa paligid, sa tabi ko pa umupo ang bwakanginang amoy imburnal ang hininga.