Monthly Archives: June 2008

In the middle of the desert waiting

Posted on by
24

nasa vegas ako nung thursday at friday, hindi para manood ng boksing ni pacquiao. may kinausap lang akong customer na isang sikat na hotel sa strip. tinanong ko sa engineer ng hotel kung gaano kalaki ang requirements nila sa kuryente. ang sabi sa akin eh yung energy requirements daw ng kanilang complex ay equivalent sa isang bayan na may 200,000 residents. bwakanginangyan, ang laki ‘no?

gusto ko ang las vegas dahil kahit saan ka pumunta ay puno ito ng mga pinoy. nagugulat nga yung mga kasama ko sa trabaho dahil ang dami ko raw kaibigan doon. hindi nila alam, puro mga kababayan lang ang mga katsikahan ko. malakas kasi ang pinoy radar ko at lahat ng makita ko sa kalye, casino at airport ay binabati ko at kinakausap. wala pa akong naka-encounter doon na pinoy na hindi ako pinansin. patunay lang na hindi parating tutuo na masama ang turing sa amerika ng mga pinoy sa kapwa pinoy.

Blood on the Tracks

Posted on by
16

nagpunta na naman ako sa lab nung tuesday para magpakuha ng dugo. oo virginia, it’s that time again. four times a year kasi ang check-up ko kay doc mary para sa aking diabetes. hopfully, maganda ang results ko this time. sa tingin ko naman ay ok dahil in shape ako at in fact, kakatakbo ko lang nga ng marathon last month. but you never know. pag dumating ka kasi ng middle age katulad ko, ang dami nang problema. pakiramdam ko minsan, para akong used car. may mga katok na sa makina kaya kailangan ng patuloy na maintenance.

ang dami ngang kinuha na dugo sa akin. gusto ko ngang humingi ng isang tasa kasi mayroong malapit na filipino store sa laboratory. pwede akong bumili ng puto para masarap ang merienda.

Oh the seas will split – A Ferry Tragedy Time Line

Posted on by
49
  1. customers buy cebu ferry ticket
  2. boards ship at north harbor
  3. big typhoon approaches
  4. captain asks boat owner – shall we still sail?
  5. owner asks how much will be lost if voyage is cancelled.
  6. accountant says – a large amount of money.
  7. owner tells captain to go ahead.

    8. Continue reading →

Marlon Brando, Pocahontas and me

Posted on by
26

nakikinig ako ngayon sa “rust never sleeps” ni neil young. all of a sudden i’m 13 years old and its 1979 again. music is a fucking time machine. it’s funny how memory works – naalala ko pa rin ang mga lyrics ng kanta, even if i haven’t heard it in 29 years. huli ko itong pinakinggan, first year high school ako at malapit nang maghiwalay ang mga parents ko. sanay na sanay na rin akong magjakol nung panahong ‘yon at nagsisimula nang magkaroon ng interest ang opposite sex sa akin. i remember everything.

Continue reading →

It’s rainin’ inside of the city

Posted on by
30

mga kailangan para maging successful na OFW:

simplicity
humility
loyalty
authenticity
courtesy
industry
at saka sense of humority.

self explanatory naman lahat pero kung mayroon kayong hindi naiintindihan diyan, sabihin niyo lang sa akin at magbibigay ako ng paliwanag na sobrang simple, kahit ako maiintindihan ko.

Try and wash the palette clean

Posted on by
23

yung cultural assimilation ang pinakamalaking dahilan siguro kung bakit iba ang mga OFW sa america kaysa doon sa ibang bansa. in most cases, receptive kasi ang amerika sa pag tanggap ng mga immigrants and in return, tinatanggap naman ng mga immigrants ang lahat ng ibinibigay ng amerika sa kanya. sa mga bansang tulad ng singapore, kahit siguro pumuti na ang buhok mo sa singit sa tagal ng stay mo roon, hindi mo mararamdaman that you truly belong.

hindi ko masabi kung ano ang mas maganda. sa amerika, immigrants get absorbed after a while and if you don’t watch out, makakalimutan mo kung saan ka galing. sa mga bansang tulad ng singapore, you are reminded everyday na pinoy ka kahit matagal ka na roon nakatira.

Don’t Think Twice, It’s All Right

Posted on by
14

naubusan ako ng bawang kanina kaya bumili ako sa suki naming korean grocery sa tapat. ayokong ayoko pa namang magpunta sa grocery para lang sa isang item dahil napipilitan ako parati na magdagdag ng bibilhin. siguro unconsciously, gusto mong sulitin ang pagbyahe mo papunta sa tindahan and one item is never ever adequate. sure enough, napabili pa ako ng tofu, green tea at kimchi.

Continue reading →

Just to let my soul free

Posted on by
32

OC REGISTER. For the fourth straight year, Irvine has retained its position as the safest big city in the country, local leaders announced today, with less violent crime per capita than any other American community with more than 100,000 residents.

how does it feel to live in the safest city in america? it feels great. walang papasok na magnanakaw kahit iwanan mong nakabukas ang pintuan sa gabi. kahit maglakad sa kalye ng madaling araw ay ok lang, basta huwag lang maglakad ng nakahubo.

ang nakakabwisit lang ay ang mataas na cost of living. nagpa gas nga ako kahapon, inabot na ng $4.50 ang isang gallon. bwakanginangyan. kaya kanina, kahit late na ako gumising ay nagbisikleta pa rin ako papasok sa opisina.