“Sex makes you clever”… sinasabi ko na nga ba eh! kaya pala, i’m a fucking genius.
matagal nang palaisipan sa mga scientist ang evolutionary explanation ng sexual intercourse sa propagation ng species. binanggit ito ng idol kong carl sagan sa kanyang librong “shadows of forgotten ancestors”. bakit daw naimbento ang sex para magparami? bakit pa raw kailangang mag engage pa sa kung ano-anong mga rituals and excert so much time and effort just to be able to propagate.
seedless grapes
seedless watermelon
seedless bayabas
seedless orange
puro seedless na lang halos lahat ng mga nakakain kong prutas dito sa singapore. kailan kaya sila maglalabas ng seedless na kasoy?
nabawasan nga pala ako ng 2 lbs. yehey! kaunti na lang, pwede na akong mag sideline na sexy macho dancer. hehe. maganda rin sanang sideline yung tulad ng trabaho ni ronnie lazaro sa “boatman” pero baka malamang sigurado oombagin ako ng misis ko.
nagpagupit ako last weekend after postponing it for three weeks. hinahanap ko kasi muna ang suki kong barbero sa mga kalapit barbershops around our neighborhood. nag resign na kasi siya from the barbershop where i usually have my haircut. hindi ko makita ang lekat kaya naghanap na lang ako ng bago. ok, POP QUIZ (a’la keanu doon sa pelikulang “speed”):
TANONG: kung biglang nawala ang regular barber mo at mayron kang pagpipilian sa loob ng barberya na gugupit sa iyo, sinong pipiliin mo?
SAGOT: siyempre, pipiliin mo yung barbero na may pinakapangit ang gupit ng buhok.
rule of thumb: on the assumption that barbers in a barbershop cut each other’s hair, the best barber will always have the worst haircut.
kaya pinili ko eh itago na lang natin sa pangalan na “hipping kulelat”. he has a haircut that looks like a cross between jesus christ and michael jackson’s afro hairdo during the 70’s. believe me, it can’t get any worse than that.
ok naman ang kinalabasan. buhay pa rin naman siya hanggang ngayon.
two weeks ago, pinanood ko ang “M*A*S*H” (yung masterpiece ni robert altman, hindi yung tv series). ever since, di na nawala sa loob ng ulo ko yung paulit-ulit na pagkanta ng “suicide is painless“, the lyrics of which incidentally, was composed by altman’s son. kahit saan na lang kinakanta ko ito – sa banyo, sa opisina, sa train (much to the amazement of the other passengers). nung di ko na matiis, kinuha ko yung gitara kanina at nirecord ang aking take sa kantang ito. pakinggan nyo na lang.
alam ko marami akong mga bastos na salitang ginagamit at kung ano-anong mga katarantaduhan ang mga kinukwento ko pero: kung sino man yung nagpunta sa google, nag search ng “mga kwento ng nagtataeng ballpen“, at nakarating sa site ko eh – “mabuhay ka, kaibigan!” – mas sira ulo ka pa sa akin. hehe.
ak-shu-li, ok itong title ng pelikulang pinoy: “Mga Kwento ng Nagtataeng Ballpen”
may nagsabing lalaking politician recently: “singapore women (daw) should bear more children as a matter of national service“. e’h di siyempre, maraming nag react. karamihan ay mga kababaihan, na nainsulto sa suggestion na ito. oo nga naman. sino ba namang sira ulong tao ang magpapabuntis para sa bayan. para sa pag-ibig, pwede pa.
eh pano kung pag-ibig sa bayan? rhetorical question, forget it.
holy shit (the pwet na malagkit), gusto ko nito!. ang specs… integrated 128 MB USB memory stick for backing up my programs, red LED for my color blindness, ballpen for my doodling (imbes na mangulangot), small knife para pangtanggal ng dumi sa kuko, scissors para sa pag gawa ng mga maskara at screwdriver para pangtanggal ng tutuli. at last, may swiss knife na kasundo ng trabaho ko. tamang tamang ito para sa akin. bili mo ako nito mylab, ha?
yung ginagamit ko ngayon ay 256 MB stick. good enough for copying service packs, program back-ups, storing japanese porn at kung ano-anong mga scandal. sana mag release sila ng mas malaking capacity. the 128MB model sells for S$123.00 – this is around 4,059 pesoses.
ngayon ang first day ng ‘rat attack’. ito ang bagong programa ng gobyerno para sa extermination ng mga daga sa buong isla. executed in a manner that is so typically singaporean, this 8 month long program is meant to eliminate all of singapore’s 12,950 rats (daga) living in 8,631 burrows (lungga). paano nila binilang ito? ewan ko. siguro, mayrong isang committee na ito lang ang trabaho – ie tagahanap ng lungga at tagabilang ng daga (uy, it rhymes).
the metrics of success shall be based on “the number of active burrows, bait consumption, the number of rodents trapped (dead or alive) and the absence of other signs of rodent infestation such as fresh droppings and gnaw marks”.
naalala nyo ba nung 70’s, yung balita na pinag bisikleta raw ng isang linggo ni marcos si ariel ureta dahil sinabi niya “sa ikauunlad ng bayan, bisikleta ang kailangan“, instead of “sa ikauunlad ng bayan, disiplina ang kailangan“. true story ba ito o apocryphal (rhymes with kupal) lang? mangyari ay mayron kasing isa pang bagong lipunan slogan na niloloko namin nung araw, that’s related to this topic. eto yung “batas ay ginawa upang sundin at isagawa” na ginagawa naming “butas ay ginawa upang suotan ng mga daga“.
“and will there be rabbits, george?” “yeah, lennie. there’ll be rabbits.”
maraming mga matchmaking associations dito sa singapore na tinayo ng gobyerno. ang silbe sa buhay ng mga grupong ito ay upang mabigyan ng pagkakataon ang mga walang asawang singaporean na makapag interact sa isa’t-isa, at hopefully, to mate. tingnan nyo na lang ito na parang “captive breeding program” to propagate the species. isa pa rin ito sa mga programa ng gobyerno para dumami ang tao sa singapore.
puro trabaho kasi ang inaatupag eh, di na tuloy tinitigasan. ang ibig kong sabihin, masyado silang busy at wala nang time for romance.
PASYENTE: “doc! doc! doc! may problema po ako.”
DOCTOR: “ano yon?”
PASYENTE: “yung tae ko po, may sipon!”
DOCTOR: “ah wala yan. kabahan ka pag yung sipon mo ang may tae.”
Batang Kaning Lamig 
