I bit into the root of forbidden fruit

ang tawag ng mga mexicano sa singkamas ay jicama. sabi sa wiki, native daw ang singkamas sa central america. ibig sabihin, yung mga kastila ang nagdala sa pilipinas nito. malamang sinakay sa galleon para mayroong pagkain na mayaman sa tubig ang mga pasahero. may kalayuan din naman kasi ang distansya ng acapulco sa maynila at magandang pantawid uhaw at gutom ang singakamas. isa pa, kung ikaw yung kapitan ng galleon ay pwede mo rin ipalo yung matigas na singkamas sa ulo ng mga may balak mag abandon ship.

Continue reading

The BatJay Chronicles, Part 3 of 6

Gamit ang kanyang matalinhagang kapangyarihan sa pang amoy ay natunton niya kung saan ito nanggagaling. Pupuntahan niya ito.

3/6: Gamit ang kanyang matalinhagang kapangyarihan sa pang amoy, tahimik niyang tinalon ang pagitan ng dalawang barong barong para di siya makita o marinig ng mga kalaban

Kaya kahit malaki ang tiyan niya ay tahimik niyang tinalon ang pagitan ng dalawang barong barong para di siya makita o marinig ng mga kalaban. Muntik na siyang madapa.
ITUTULOY ULIT

My soul checked out missing as I sat listening

ano ba sa pilipino ang “i have to make the most out of my life now”? yan kasi ang parati kong sinasabi sa sarili ko lately. kasi, isip-isip ko, when this is all over and done, wala nang next time. who knows what comes after death. it probably is, for all intents and purposes (what a fucking catch phrase), game over.

maiba ako. napanood ko na naman yung leap of faith video ni springsteen kanina. this song always inspires me.

The haunting hunted kind

dear unkyel batjay,

sinabi raw po ng mga officials ng department of health na masama raw po sa kalusugan ang ginagawang pagpapako sa krus ng mga pilipinong penitente pag biyernes santo. ano po ang masasabi ninyo rito?

nagmamahal,
gentle reader

Continue reading

A life of leisure and a pirate’s treasure

buhay ng namamasukan sa amerika: you’re deepshit in work at ang una mong iniisip sa umaga ay kung ano ang gagawin mo sa opisina, kung ilang meeting ang pupuntahan, at kung ano-ano ang dapat mong ihanda. pagtapos ng trabaho, uwi ka sa bahay, kain, nood ng tv sandali, tapon ang basura, kuha ng mail at gawin ang kung ano-ano pang mga domestic na gawain. routine mo ito araw-araw ad nauseum hanggang sa hindi mo na namalayan, a lifetime has passed.

ayokong mangyari ito sa akin and as god is my witness (scarlett o’hara expression ko lang ito, wala naman talaga akong diyos eh), i am making a very serious effort to enjoy my life even if it kills me.

A life of leisure and a pirate's treasure

buhay ng namamasukan sa amerika: you’re deepshit in work at ang una mong iniisip sa umaga ay kung ano ang gagawin mo sa opisina, kung ilang meeting ang pupuntahan, at kung ano-ano ang dapat mong ihanda. pagtapos ng trabaho, uwi ka sa bahay, kain, nood ng tv sandali, tapon ang basura, kuha ng mail at gawin ang kung ano-ano pang mga domestic na gawain. routine mo ito araw-araw ad nauseum hanggang sa hindi mo na namalayan, a lifetime has passed.

ayokong mangyari ito sa akin and as god is my witness (scarlett o’hara expression ko lang ito, wala naman talaga akong diyos eh), i am making a very serious effort to enjoy my life even if it kills me.

Trouble in the water, trouble in the air

napansin ko lang na dumadalas ang pagutot ko pag umiinom ako ng gatas. hindi ko alam kung bakit. normal ba ito? ang tingin ko kasi ay semi lactose intolerant ako at ang manifestation nito ay excessive farting. medyo torn nga ako sa pag decide kung hihinto na lang sa pag inom ng gatas o kaya ay maging strong and healthy pero ututen.

in the end, malamang ay pipiliin ko na lang yung strong and healthy option. umuutot lang naman ako kung walang tao, kaya ok lang. para sa akin kasi, ang pag utot pag walang tao ay philosophical in nature. katulad ito ng kasabihang – “if a tree falls in a forest and nobody is around to hear it, does it make a sound?”

Continue reading