marami ang hindi nakaka alam pero ako po si batjay lastikman, ang superhero na mayrong kakayahan na mag stretch ng anumang parte ng kanyang katawan. karamihan po ng mga superhero ay mga lalaki ang fan base pero ibahin ninyo ako. most, and i would even venture to say, all of my fans are female.
eto pa pala ang isang babasahin. pag may oras kayo, imbis na mangulangot eh bakit di kayo magpunta sa “blog-o-rama” – ito yung weekly column sa manila bulletin ni AJay. ang article this week ay interesting – tungkol sa “How Blogging Started in the Philippines“. mayron ngang special mention sa akin si AJay. bwehehe. maraming salamat dahling – nagmukha tuloy akong kagalang galang. sino ba talaga ang nagpauso ng blogging sa pilipinas? nag start akong mag blog formally nung september ng 2001. nalolongkot kasi ako rito sa singapore kaya imbis na magmukmok ay naisipan kong isulat ang mga experiences ko as an OFW. pero even then – marami nang mga pinoy bloggers. some of them are still around and they are the ones who really have interesting things to say. kumbaga, na prune na ng time ang mga bloggers at ang mga natira na ay mga tunay na gems. you can check them out – ate sienna, mona, si ibalik, markmongmukhamo, don manuel. yan mga idol kong gurang na sa pagsusulat online. bwehehehe. sila talaga ang mga masasabi mong – “may asim pa“.
baka may kaunting oras kayo ngayon para magbasa, dalaw kayo doon sa community website namin na “The Rebels Without Because“. nabanggit ko na previously di ba na each of the thirty three members post entries on a common topic. nasa homestretch na kami ng second topic tungkol sa pag-ibig at masaya na naman ang talakayan doon. basahin ninyo kung papaano umiibig ang mga kuya at ate ninyong mga forty something. some of the stories are funny, yung iba ay serious, yung iba naman ay dreamy but all are interesting.
yung entry ko sa “PERSLAB” entitled “NADAAN AKO SA TAWA” ay tungkol sa unang pagkikita namin ng asawa kong si jet at kung papaano akong nabighani sa napakalakas niyang tawa. iba rin ang epekto talaga ng humor sa pagsasama ng mag-asawa. kung walang tawanan sa relationship ninyo – patay. bagsak agad ang bataan. seventeen years na pala kaming magkakilala this april. not bad ano, for a relationship that started with laughter (or is it “a relationship that was started by laughter“). don’t get me wrong, masarap pa rin ang sex life namin, even if we’re in our fourties. in fact, it’s been fantastic (malibog kasi ako eh). oragon (sa bicol). pero iba talaga pag nagsasama kayo at parating may tawanan. sometimes it’s better than sex.
baka may kaunting oras kayo ngayon para magbasa, dalaw kayo doon sa community website namin na “The Rebels Without Because“. nabanggit ko na previously di ba na each of the thirty three members post entries on a common topic. nasa homestretch na kami ng second topic tungkol sa pag-ibig at masaya na naman ang talakayan doon. basahin ninyo kung papaano umiibig ang mga kuya at ate ninyong mga forty something. some of the stories are funny, yung iba ay serious, yung iba naman ay dreamy but all are interesting.
yung entry ko sa “PERSLAB” entitled “NADAAN AKO SA TAWA” ay tungkol sa unang pagkikita namin ng asawa kong si jet at kung papaano akong nabighani sa napakalakas niyang tawa. iba rin ang epekto talaga ng humor sa pagsasama ng mag-asawa. kung walang tawanan sa relationship ninyo – patay. bagsak agad ang bataan. seventeen years na pala kaming magkakilala this april. not bad ano, for a relationship that started with laughter (or is it “a relationship that was started by laughter“). don’t get me wrong, masarap pa rin ang sex life namin, even if we’re in our fourties. in fact, it’s been fantastic (malibog kasi ako eh). oragon (sa bicol). pero iba talaga pag nagsasama kayo at parating may tawanan. sometimes it’s better than sex.
bwakanginangyan, talo ata tayo rito: may isang Czech prisoner na ikinulong dahil sa pagnanakaw ang pinakawalan dahil nagkaroon siya ng permanent na paninigas ng kanyang third leg. biro mo nga naman yan, yung mga ibang tao, problema ang magkaroon ng erection samantalang ito, nagising na lang isang araw at may permanent na bayang magiliw ang pototoy niya. normal naman sa mga lalaki ang gumising ng umaga na tigas titi pero dito sa lalaking ito eh – hindi humupa kahit na raw naligo siya ng malamig na tubig. in the end, kinailangan pa niyang ma opera para bumalik ito sa dati. dahil doon, minarapat ng mga pulis na pakawalan na lang siya dahil mas mabuti na raw na yung asawa niya ang mag-alaga sa kanya habang siya’y nagpapagaling.
kaya kayo – be careful what you wish for, it might permanently come true. BWAHAHAHA.
pag umaalis ako, parati akong may binibili or may dinadalang libro. this easter weekend, nag short break kami sa kuala lumpur nina eder, ronald at christine. naroon na si leah kaya mineet na lang namin siya roon. binili ko ang “sideways” sa isang bookstore sa KL dahil gusto kong makita how it compares with the movie. yung movie version ay napanood ko na ata ng tatlong beses sa eroplano nung nagpunta kami ni jet sa US last january at talagang nag enjoy ako sa storya at sa magaling na pag arte ng aking idol na si paul “pig vomit” giamatti. nasa first chapter pa lang ako and it looks really promising. sigurado akong dadalhin ko ito sa trip ko next week sa india. anyway, balik tayo sa malaysia. alam mo, ayokong sabihin dahil naiinis ako – ang gandang pasyalan ng kuala lumpur. maraming mapupuntahan, may pulso ang KL na buhay na buhay at ang daming mga turista. sana, ang isip isip ko… sana ganoon din sa pilipinas, sana tourist friendly ding tulad niya. simple lang naman ang kailangan gawin para ma achieve ito – make the place safe, alisin ang mga hustlers and clean up. everything else will follow. balik tayo sa trip: masaya naman ako sa weekend sa KL pero hindi totally masaya kasi hindi ko kasama si jet. pero, like everything else in life, you make the best out of what you have. buti na lang at ok ang mga kasama ko. kaya ayun ka holding hands ko eh dalawang barako. hehe.
GENTLE READER: unkyel batjay, ano po ba ang advantages ng mag-isa sa bahay?
BATJAY: dear gentle reader, kahit malungkot ako dahil nasa ‘merika pa ang mylabopmayn ko ay mayron pa ring advantages ang mag-isa sa bahay. una, pwede kang magblog ng nakahubo. isa pang maganda ay pwede kang mangulangot ng dalawang kamay na walang sasaway sa iyo at magsasabing – “hoy papa, huwag kang mangulangot ng ganyan, ang baboy baboy mo!”
GENTLE READER: unkyel batjay, ano po ba ang advantages ng mag-isa sa bahay?
BATJAY: dear gentle reader, kahit malungkot ako dahil nasa ‘merika pa ang mylabopmayn ko ay mayron pa ring advantages ang mag-isa sa bahay. una, pwede kang magblog ng nakahubo. isa pang maganda ay pwede kang mangulangot ng dalawang kamay na walang sasaway sa iyo at magsasabing – “hoy papa, huwag kang mangulangot ng ganyan, ang baboy baboy mo!”
di pa na declare ang martial law, magkakasama na kami. a brotherhood that started in 1971, when we were in kindergarten – pakingsheet, we have been friends for 34 years. ang tagal na pala. from left to right: levi, tony, batjay, xoxo and raymund. nagkita kita kami one cold winer night in LA. kanina ko lang natanggap ang mga kodak at natuwa ako nang makita ito. si levi ang enforcer namin nung high school. very tight kasi ang batch namin at pag may umaaway sa amin na higher or lower years, siya ang umaareglo – kadalasan nagugulpi ang mga kinakausap niya. si tony naman, umalis nung 3rd year high school kami and i haven’t seen him since 1982. mayron na siyang pamilya ngayon sa LA, di pa rin nagbago ang katawan at ugali. si XOXO naman ang aming muse. gay to the bone at virgin pa raw sa kaliwang butas ng tenga. another one of my kindergarten classmates – we haven’t seen each other since our high school graduation. masarap yakapin dahil machong bakla at ang bango-bango. hehe. si raymund – one of my closest friends at brother in arms sa EDSA. we were together in malacanang the night marcos left. hetong isang magandang kwento tungkol kay raymund bilang pangwakas ko sa tribute na ito.
Hannibal Lecter: First principles, Clarice. Read Marcus Aurelius. Of each particular thing ask: what is it in itself? What is its nature? What does he do, this man you seek?
Clarice Starling: He kills women–
Hannibal Lecter: No! That is incidental. What is the first and principal thing he does, what need does he serve by killing?
Clarice Starling: Anger, social resentment, sexual frustration–
Hannibal Lecter: No, he covets. That’s his nature. And how do we begin to covet, Clarice? Do we seek out things to covet? Make an effort to answer.
Clarice Starling: No. We just–
Hannibal Lecter: No. Precisely. We begin by coveting what we see every day. Don’t you feel eyes moving over your body, Clarice? I hardly see how you couldn’t. And don’t your eyes move over the things you want?
how far are you willing to go para maibigay ang inyong hilig? pag may nakita ka ba na gusto mo, do you go on a mindless pursuit until you get what you want? ako minsan pag may gusto akong bilhin, binibili ko kahit wala akong pera. lalo na pag libro, music or pelikula. may kaibigan ako nung high school, hindi kumakain buong araw para may pang date sa girlfriend niya every friday evening. “o, nagfa-fasting ka na naman” ang bati namin sa kanya pag nakita naming nakaupo ng maaga sa tambayan. nung sabado ang lakas ng craving ko sa fish head curry at inikot namin nina eder at leah ang buong singapore pero kami’y nabigo. umuwi akong luhaan. pero wala talagang tatalo doon sa isang babae sa romania, dahil sa sobrang pagka atat niya na makalaro ng bingo ay nakalimutan niya yung anak niya sa likod ng taxi. bwakanginang kundi ba naman gago.
Batang Kaning Lamig 