
dear amerika,
please lang po, huwag tutulog-tulog sa pansitan.
nagmamahal, unkyel batjay
dear amerika,
please lang po, huwag tutulog-tulog sa pansitan.
nagmamahal, unkyel batjay
I like coffee and maybe 3 people #JungleAsian #covid19
“So supposing we hit the body with a tremendous — whether it’s ultraviolet or just a very powerful light — and I think you said that hasn’t been checked because of the testing and then I said, supposing you brought the light inside the body, which you can do either through the skin or some other way, and I think you said you’re going to test that, too.”
“I see the disinfectant that knocks it out in a minute, one minute. And is there a way we can do something like that by injection inside or almost a cleaning? As you see, it gets in the lungs, it does a tremendous number on the lungs, so it would be interesting to check that.”
I was born to rock the boat
Some may sink but we will float
Grab your coat, let’s get out of here
You’re my witness
I’m your mutineer
Katatapos ko lang basahin ang kwento ng buhay ni Malaka Gharib, pinamagatang “I was their American Dream” – isa sa mga pinakamagandang libro na nabasa ko lately, Mang Boy.
Lumaki si Malaka sa Cerritos, pugad ng mga Kapinoyan sa SoCal – siudad na malapit sa aming puso dahil parati namin itong pinupuntahan upang kumain sa Salo-Salo Grill. Natutuwa ako na isinulat niya ang kwento ng buhay niya bilang anak ng mga imigranteng Pinoy at Egyptian ng may lambing, pag-ibig at buong katapatan.
Napasaya rin ako na may kahalong pagmamalaki – ang kanyang kwento at ang mga kwento ng kanyang imigranteng pamilya ay kwento ko rin. Sa wakas nakabasa rin ako ng libro tungkol sa buhay ng isang tao kung saan naintindihan, hindi lamang ng utak ko, ngunit ng kailaliman din ng aking puso.
Maraing salamat, Malaka.
My 15 Minutes of Fame – two #CNN Interviews during the #Mexico #Earthquake
dear mang boy,
mahaba na ang buhok ko at kailangan ko nang magpagupit, pero nakasara naman ang mga barberya. pinayuhan ako ng mga kaibigan ko na bumili na lang ng razor at ako na lang ang gumupit ng sarili kong buhok. mukhang ito rin ang napagpasiyahan na gawin ng lahat ng mga kalalakihan sa amerika dahil tangina, wala akong mabiling clipper, kahit saan.
ano po ba pwede kong gawin dito? mas masahol pa ata ito sa kawalan ng toilet paper.
nagmamahal,
unkyel batjay
If you knew all that I knew, my poor Jerusalem
You’d see the truth, but you close your eyes
But you close your eyes
While you live, your troubles are many,
My poor Jerusalem
To conquer death, you only had to die
You only had to die