Monthly Archives: March 2009

You say you’ve seen seven wonders

Posted on by
20

pagbigyan na ninyo ako kung magyayabang ako ng kaunti, si paula yung naririnig ninyong magaling kumanta diyan sa video. she’s my niece and she’s really good. yung still picture na nasa video? hindi si paula yon. that’s corinne bailey rae, yung singer na kumanta ng like a star na ginawan ni paula ng cover.

maraming magaling kumanta sa angkan ni david. bawal kasi ang sintunado sa lahi namin. according to family lore, pagkalabas pa lang daw ng baby at nakita ng hilot o doctor na medyo wala sa hulog ang iyak, ibinabalik daw sa pekpek.

Milk

Posted on by
25

ang isang kagandahan ng malapit lang ang bahay sa pinag tatrabahuhan ay hindi matagal ang byahe. na appreciate ko ito ng husto lately.

dahil 43 years old na ako, kailangan ko ng calcium sa katawan. you know, para sa osteoporosis prevention. yung primary source ko ngayon ng calcium ay galing sa gatas. hindi sa gatas ng dalagang ina. gatas lang. as in fresh cow’s milk. 1% fat kasi bawal sa mga over 40 ang masyadong mataas na fat content sa pagkain.

Continue reading →

and these romantic dreams in my head

Posted on by
8

huli kaming nagkita, mga 1994 pa siguro. 15 years ago. tangina, ang bilis ng panahon ano? eto ang pamangkin kong si duane. panganay na anak ni howlin’ dave. named by his dad after the late great allman brothers guitarist, of course. pag pinagmamasdam ko siya, napapansin ko na marami kami in common, from body tics, skin tone to musical talent. hindi maipapagkaila na miyembro siya ng angkan ni david. dito pa kami magkikita sa california. cool, huh?

Dinuguan

Posted on by
17

naikwento ko na ba yung time na mayroon kaming bisitang amerikanong engineer sa project site sa leyte nung nasa pilipinas pa ako nagtatrabaho? isang lunch time na inaya namin siyang kumain sa mess hall ay nataon na dinuguan ang ulam. tinanong niya doon sa cook namin na hindi masyadong marunong mag english – what’s that?

“sir, that is what you call a menstruation dish” ang sagot ng cook.

You’re my home

Posted on by
13

awit ng sintunadong lasing series: dalawang cover version ng paborito kong kanta ni billy joel. si pareng billy siguro ay, pound for pound (parang si manny pacquiao no?), one of the best rocker lyricists ever. him and paul simon create the best lines.

Continue reading →

Do not go gentle into that good night

Posted on by
8

bumalik na si mommy sa pilipinas kaninang tanghali. ang laki sigurong adjustment para sa kanya. una, yung panahon. winter dito ngayon kaya malamig. pag dating niya sa pilipinas, height ng “summer” at super duper humidy ang dadatnan niya. iniisip ko pa lang, pinag papawisan na ako. hindi naman kasi ako hot and humid kind of person. parati ko ngang sinasabi na pinanganak ako sa maling parte ng mundo. probably eskimo ako in a former life. oo, as in es-es-ki-ki-mo.

pero siguro ma e-enjoy naman ng mommy yung change ng klima. nahirapan din kasi siya dito sa lamig. mayroon ngang mga okasyon na ayaw niyang lumabas ng bahay at ang gusto niya lang gawin ay panoorin si oprah. niloloko ko nga siya – “ano ba naman kayo, mommy: pumunta kayo ng amerika para lang manood ng TV”.

sana makabalik siya agad dito.

Gamblers in the neon, clinging to guitars

Posted on by
13

mayroong romance sa pagbyahe dito sa america. ang kailangan mo lang ay mabilis na kotse, pera pambili ng gasolina at kaunting oras para bumyahe sa kung saan-saan. ang paborito ko itong mga nakaraang buwan ay ang interstate 5 na nagdudugtong sa southern california at san francisco. nasa bay area kasi tumambay ang mommy ko etong mga nakaraang buwan at doon ako parito’t paroon.

pag sinisuwerte, kaya ko itong imaneho ng mga anim na oras. pag minalas malas ka’t na traffic sa los angeles, aabutin ka ng walo.

Oh, the streets of Rome are filled with rubble

Posted on by
23

work from home ako ngayon dahil may repairs na kailangang gawin sa bahay. apparently, may leak yung hot water line at tumutulo ang mainit na tubig sa ilalim ng sahig. ewan ko kung saan nagpupunta ang tubig – ang alam ko lang ay parang mini sauna yung pakiramdam ng dining room namin ngayon dahil mainit yung sahig.

naalala ko tuloy yung kwento ng mga kaibigan kong intsik: kaya raw masarap ang peking duck sa beijing ay dahil heated daw yung flooring ng kulungan ng mga pato. napipilitan tuloy gumalaw ng gumalaw ang mga ito dahil nga napapaso ang mga paa nila sa sobrang init ng sahig. ang resulta nito ay pecking duck na malasa dahil puro laman at walang taba kasi nga eh araw-araw ay mayroon silang exercise.

but i digress. nung makita ko kung magkano ang charge sa akin, bigla ko na namang binalak na maging tubero.