SINGAPORE – gusto ko lang ibalita na hanggang ngayon, bwakanginangyan, wala pa rin mabiling itlog dito sa singapore. bwisit kasing bird flu sa malaysia. nahinto tuloy lahat ng importation ng poultry related products parito. naiinis na ako. malapit na akong magpa rape sa tandang para ako na lang ang mangitlog.
ANG BALITA AY HATID SA INYO NG BIRCH TREE HOLLAND POWDER MILK, ANG GATAS NA MAY GATA! di-dit-dit-dit-dit-di-dit (morse code na sound epeks gamit sa pagbalita)
dalawa ang school of utot (sa aking pananaw) sa pagsulat ng blog entry. isa ay ang mahaba in the tradition of my wife jet, ate sienna and the prolific sassy lawyer. at isa ang maikli in the style of the renaissance girl. all of them are great because they all write well. sila ang mga sample ng mga idol kong manunulat. siyempre biased ako sa mylab ko. para sa akin ay siya ang da best. hehe. pero talaga namang ok na writer si jet. better than i could ever be.
nabanggit ko ang great writers, kasi na special mention ang site ko ng isa sa kanila. maraming salamat kay “Renaissance Girl” mona para sa pag feature ng site ko. kaya pala biglang dumami ang aking hits. hehe. natuwa ako kasi matagal ko nang binabasa ang site niya and i am a big fan. magaling kasi siyang magsulat: short entries na engaging, interesting at nakakatawa in an intelligent way. and she does it well. para sa akin, one of the best writers in the pinoy blogging world. go and visit her site and find out. hindi ninyo makikita roon ang mga walang kamatayang entrada na kinaiinisan ko: “i have nothing to write so i will just talk about my nose”, or, “nothing happened today so i am writing about the scabs of my surgery wound”. kung wala ka rin lang namang masasabi eh di, you know, huwag mo na lang sabihin.
there’s a certain magical quality when you come home in a bicycle at two o’clock in the morning. your legs are aching after a four hour road trip around the island but you’re still pumped up. you’re so happy that you don’t want the day to end just yet. you still want to go out and cruise till sunrise. but you really can’t because you already stink and the shower beckons.
TANONG: dear unkyel batjay, hindi po ito trick question. gusto ko lang pong malaman kung ano ang magandaing itanong pag may nakilala kang kambal for the first time.
SAGOT: “matagal ba ba kayong magkapatid?”
dear unkyel batjay,
galit po ba kayo sa mga babaing may edad na walang asawa?
ingat po sa inyo,
gentle reader
SAGOT NI BATJAY:
dear gentle reader,
wala akong issue tungkol sa mga single feminist na over 40. sa katunayan nga, mas gugustuhin ko pa nga na parang pito ng pulis ang tunog ng ihi nila kasya naman mag-asawa sila ng walang kwentang magpapaiyak lang sa kanila. para sa mga kababaihan na nagdecide to remain single by choice dahil walang lalaking worthy sa inyo, ang sagot ko ay “good for you” and more kilikili power! tapos na ang panahon ng pagkamartir. kaya magkantahan na lang tayo. para sa inyong lahat ang awit na ito… PAKINGGAN NINYO.
nagmamahal,
batjay
dear uncle batjay,
ano pa ba ang maipapayo ninyo sa kaibigan kong babae na ayaw mag-asawa. malapit na siyang mag 40 pero single pa rin. ang ganda ganda naman niya at maganda ang trabaho. parati ko nga siyang sinasabihan na piliin na lang maigi ang mga nanliligaw sa kanya. parang pihikan at enjoy pa yata niya ang pagkadalaga.
ingat po sa inyo,
gentle reader
SAGOT NI BATJAY:
dear gentle reader,
sabihin mo sa kanya eh mag-asawa na agad at baka magbago ang tunog ng ihi niya.
nagmamahal,
batjay
dear uncle batjay,
ano pa ba ang maipapayo ninyo sa kaibigan kong babae na ayaw mag-asawa. malapit na siyang mag 40 pero single pa rin. ang ganda ganda naman niya at maganda ang trabaho. parati ko nga siyang sinasabihan na piliin na lang maigi ang mga nanliligaw sa kanya. parang pihikan at enjoy pa yata niya ang pagkadalaga.
ingat po sa inyo,
gentle reader
SAGOT NI BATJAY:
dear gentle reader,
sabihin mo sa kanya eh mag-asawa na agad at baka magbago ang tunog ng ihi niya.
nagmamahal,
batjay
simula august 24 hanggang september 1 ay may special feature ang “Where in the world is Spiderman” site ko. itatanghal doon ang meditations ni marcus aurelius (oo virginia, siya yung emperor doon sa pelikulang gladiator na ginampanan ni richard harris pero hindi talaga yon ang storya ng buhay niya). tapos, may katambal ang meditations na mga kanta ni eddy vedder.
i call the photos my solar eclipse series. kinunan ko one winter morning sa sydney. kakadating ko lang galing sa airport and i had time in my hands. imbes na mangulangot, kinunan ko ang sunrise.
muntik na akong ma late kaninang umaga. panay raw kasi ang tingin ko sa bagong wall clock namin, sabi ni jet. bumili ako ng bago kagabi, kasi paatras na yung andar ng luma naming orasan. ang ganda nga ng nakuha ko – seiko. hindi siya pitaka. malaki ang face kaya ang sarap pagmasdan. tapos yung second hand ay continuous movement na parang automatic watch. mesmerizing.
JET: “papa, umalis ka na. baka ma late ka!”
BATJAY: “oo mylab, alam ko yung oras”
JET: “umalis ka na 7:45 na!”
BATJAY: “alam ko, kanina pa akong 7:35 and 42 seconds nakatingin sa relo. ang ganda kasi. di ko mailalis ang mata ko”
JET: “ang cute mo talaga. sarap mong kurutin!”
naalala ko tuloy nung 1st time kong magka relo. i was 6 years old. dahil bagong bili eh di siyempre tingin ako ng tingin every so often. napansin ito ng kapitbahay namin na si mrs. p (patay na siya ngayon). sabi niya sa akin: “hoy batjay, huwag kang tingin ng tingin sa relo mo, baka magkaron yan ng number 13“.
muntik na akong ma late kaninang umaga. panay raw kasi ang tingin ko sa bagong wall clock namin, sabi ni jet. bumili ako ng bago kagabi, kasi paatras na yung andar ng luma naming orasan. ang ganda nga ng nakuha ko – seiko. hindi siya pitaka. malaki ang face kaya ang sarap pagmasdan. tapos yung second hand ay continuous movement na parang automatic watch. mesmerizing.
JET: “papa, umalis ka na. baka ma late ka!”
BATJAY: “oo mylab, alam ko yung oras”
JET: “umalis ka na 7:45 na!”
BATJAY: “alam ko, kanina pa akong 7:35 and 42 seconds nakatingin sa relo. ang ganda kasi. di ko mailalis ang mata ko”
JET: “ang cute mo talaga. sarap mong kurutin!”
naalala ko tuloy nung 1st time kong magka relo. i was 6 years old. dahil bagong bili eh di siyempre tingin ako ng tingin every so often. napansin ito ng kapitbahay namin na si mrs. p (patay na siya ngayon). sabi niya sa akin: “hoy batjay, huwag kang tingin ng tingin sa relo mo, baka magkaron yan ng number 13“.
Batang Kaning Lamig 