Funny thought I felt a sweet summer breeze

ano ba kailangang gawin para mag improve ang memory?

napansin ko kasi, nahihirapan akong ma-retain ng mga bago kong natutunan. nag decline ito nang mag turn ako ng 40 years old. minsan nga nakakahiya dahil hindi ko maalala ang mga pangalan ng mga tao kahit araw-araw kaming nagkikita. ok lang sana sa pilipinas dahil kalabit, “hoy” at saka “pssst” ay ok nang pangtawag sa mga tao. pero dito sa amerika ay malaking problema dahil baka magulpi ka pa pag nangalabit ka na may kasama pang sitsit at “hoy”, tulad ng ginagawa ng maraming mga pinoy na kulang sa pansin.

Continue reading

And tearful at the falling of a star

pag naririnig ko ngayon ang “circle game“, naalala ko ang daddy ko. matagal na siyang namatay pero naiisip ko pa rin siya parati. alam ko, iba ang pinapakahulugan ni joni mitchel nung ginawa niya ito pero everytime na naririnig ko ang kanta, parang gusto kong i-urong ang oras para maibalik yung panahon na magkasama pa kami. i could have done more for my dad now that i have a steady job but i can’t because he’s gone forever.


pakinggan ang batjay’s twisted pinoy version ng “circle game” na handog pa rin sa inyo ng “Tito Remy’s Kesong Puti, ang kesong gawa sa kupal” – subukan ang bagong pakbet flavor na gawa sa kupal ng supot na ilokano.

this is an audio post - click to play

ANG ALAMAT NG PAGPAPAPOGI

pagpapatuloy ito ng kwento ko tungkol sa diet at pagpapapayat na sinimulan ko last year nung napagkamalan akong baby hippopotamus dahil sa aking 216 lbs, mostly prime fat sa tiyan at mukha. at 5’10 at 216 lbs medyo borderline obese. hindi biro ang maging isang 40 year old na overweight diabetic hypertensve. kinabahan ako dahil ang tatay ko ay diabetic at hypertensive din. namatay siya dahil sa stroke at 60 and he wasn’t even close to my weight dahil sexy ang daddy ko kaya nga marami siyang mga girlfriend at anak sa loob at labas. but that’s another story.

ito ang listahan ng kung ano ang ginawa ko para mawalan ng 43 lbs over a 12 month period…

Continue reading

THEY WEAR BIG SOCKS!

5 THINGS ABOUT ME (yung iba ay secret kaya hindi alam ng marami):

01. nung araw, mahilig akong mangulangot pag nagmamaneho tapos pinapahid ko ang kulangot sa mga kasama kong tulog sa kotse

02. nung 1970’s ang paborito kong damit ay double knit na bell bottom pantalon

03. i am partially color blind (at tulad ni dwayne sa “little miss sunshine“, mayroong mga shades of red and green na hindi ko ma distinguish)

04. i am left handed (pero right handed pag nagsasaltik)

05. kahit anong gawin ko, i cannot touch my left elbow with my left hand

Continue reading

Garbo Stamp, Si Ganesh, Isang Piling ng Saging, Ginisang Mushrooms, Hot Sauce, Wooden Shoe sa Ref, Legs ni Spiderman, Itlog na may Longganisa, Tokwa’t Suka, Unggoy na nagbabasa, Unggoy na tumatawa

Image

BAGONG TAON NA NAMAN

PARA SA TAO

sa pamamagitan ng mahiwagang video na ito, pilit nating pinapasaya ang mga OFW na hindi makakuwi sa pilipinas itong kapaskuhan. actually, gumawa ako ng mga christmas video habang nagbabakasyon sa maynila. kung mayron kayong oras, imbis na magkutkot ng tutule eh panoorin ninyo ang mga ito. nasa youtube naman kaya madali lang ma-access.

Continue reading

ROCKET MAN

hindi naman masama loob ko na hindi natupad yung childhood dream ko dahil na realize ko rin naman ang mga pangarap ko. nung high school kasi kami, mayroon kaming career orientation month. half day ng buong enero is spent talking to different professionals na bumibisita sa school namin. ang objective ng interaction ay supposedly para makapulot kami ng tips kung ano ang pwede naming gawing full time career. bukod dito, mayroon ding mga psychological examinations na binibigay ang guidance office para malaman namin kung ano ang aming pwedeng gawing profession based on competence and inclination. dito ko nga nalaman na bukod sa engineer, pwede pala akong maging forest ranger, diesel mechanic at saka cosmetologist (ie, mangkukulot sa beauty parlor).

Continue reading

In your eyes of mourning the land of dreams begin

mayroong mini review tungkol sa libro ko doon sa latest sunday inquirer magazine. sinulat ito ni ruel de vera. hindi ko siya kamag-anak pero may sinabi siya na katumbas sa pagkain ng tatlumpung kilong haligi ng talangka dahil nakakataba ito ng puso.

Continue reading

WE ARE THE WORLD

nung araw, in my warped sense of justification, parati kong sinisisi ang mga bata sa africa kung bakit ako mataba. pag wala kasi akong ganang kumain, sinasabi sa akin ng mommy ko – “hoy bata ka, hindi ka na nanghinayang sa pagkain, ubusin mo lahat yang niluto ko para sa iyo. ang dami daming mga bata sa africa ang nagugutom samantalang ikaw…” siyempre, unfinished ang sentence para mas may emphasis ang point. dahil sa masunuring bata eh naging tendency ko tuloy na ubusin lahat ng pagkain sa plato kahit busog na ako. ayun tuloy – tumaba ako ng husto.

Continue reading