Mama’s got a squeeze box, Daddy never sleeps at night

dear boss roland,

bago ang lahat, hayaan mo munang batiin kita ng isang mapagpalayang magandang tanghali galing dito sa singapore. alam kong medyo busy ka diyan sa iyong lungga pero may gusto lang akong tanungin. ano ba yung “humps” na kinalolokohan ng mga pinoy diyan sa saudi? bago yan sa pandinig ko. ang alam ko nga lang diyan ay yung mga kabayan nating nagpapalagay ng bulitas, pero yang humps na yan eh nakakaintriga. hehehe… parang gusto ko tuloy magpalagay. please enlighten me. yun lang muna sir – kamusta na lang diyan. miss ko na ang mga yosi sessions natin especially now na huminto na ako sa pagsigarillo. ingat na lang diyan sa desyerto.

nagmamahal,
batjay

Continue reading

A SOUND LIKE SOMEONE TRYING NOT TO MAKE A SOUND

ITO ANG INYONG UNKYEL BATJAY dear gentle reader, itutuloy ko na yung pagsagot doon sa 2nd question mo: masarap bang mag abroad? hmm… kahapon ko pa iniisip yan eh kaya nga muntik tuloy mauntog yung ulo ko doon sa poste ng bus stop. well, mahirap ang buhay abroad – wala ka sa sariling bansa and out of your comfort zone. tapos mahirap makisama sa umpisa dahil maraming mga cultural at procedural differences, and you need to look beyond this to make your stay worthwhile. isa pa: may mga language barrier at iba ibang sensibilities relating to this. for instance – sa opis namin, ako lang ang hindi intsik. nahihirapan ako at minsan napipikon pag nag iintsikan sila sa harapan ko, lalo na pag sabay sabay kaming kumakain pag lunch. minsan tuloy gusto kong isigaw: “PUTANGINA NAMAN, PAKI PASA NGA ANG KETCHUP!

Continue reading

THAT DARKNESS WAS HIS FAVORITE COLOR

dear uncle batjay,

kamusta na po kayo? sana ay gwapo pa rin po kayo hanggang ngayon. eto na naman ako at mayrong katanungan: balak po kasi ng asawa ko na mag abroad. gusto ko lang pong malaman kung bakit kayo nag abroad? at kung masarap bang mag abroad. iyon lang po unkyel – pwede ko po ba kayong tawagin unkyel?

nagmamahal,
gentle reader

SAGOT NI BATJAY:

dear gentle reader,

ok lang na unkyel ang itawag mo sa akin. yan din ang bansag sa akin ng mga kaibigan kong bading, bukod sa “fafa batjay”. maraming salamat sa pagsulat mo ulit. oo, cute pa rin ako. lalo na ngayon at pumapayat na ako. iba talaga ang epekto ng excercise at madalas na pag jakol. actually, gingagaya ko lang naman ang mga kapatid natin sa saudi arabia na ngayon ay nagkakanda bulag na sa sobrang pag mariang palad. tigilan nyo na yan, kabayan! asan na ba ako? ah, ok. sasagutin ko na ang mga katanungan mo…

Continue reading

CROCODILE BATJAY, THE BUSHMAN FROM ANTIPOLO

batjayhat-06

eto ang binili kong driza-bone na sombrero sa airport. it’s a bush hat really. eto yung kadalasang suot ng mga aussie diggers pag pumapasok sila sa mga gubat. eto naman ang isusuot ko pag nag aayos ng garden. ayos ba? minodel ko nga ang sarili ko… pinagusto ko yung nakalabas ang dila. parang pang romansa ang dating.

WHERE WOMEN GLOW AND MEN PLUNDER

hulaan ninyo kung nasaan ako? hehe. dalawang araw pa lang ako sa australia, apat na beses na akong naliligaw. di maintindihan ng mga taxi driver ang mga sinasabi kong english. ganito ba talaga ang accent dito? kung saan saan tuloy ako dinadala. isip ko nga, baka nililigaw ako para malaki ang kita nila. puro mga immigrant nga pala ang mga driver ng taxi rito – una kong nasakyan ay nigerian, pangalawa bumbay, ikatlo bulgarian at ikaapat ay taga republika ng kupal. kasi, sinisisi ba naman ako – kaya raw kami naligaw ay di ko raw sa kanya binigay ang address ng pupuntahan ko ng maaga. gago pala siya. eh di sabi ko sa kanya eh – “you fix yourself otherwise something pointed will come out of your head” (kako eh mag ayos ayos siya at baka siya mabukulan).

ingat ka diyan mylab! binili kita ng maraming mga aussie souvenir – mayron akong nakuha, murang mura lang. $1 ang isa… boomerang na hindi bumabalik. ang galing nga eh, binili kita ng sampu. lab U!

THE LAND OF THE RISING SUN

the land of the rising sun... yung tutuong bansa, hindi yung kanta ng animals. etong view from my hotel room. taken this morning kaya literally “rising sun” over the land of the rising sun. yan ang version ko ng “redundant photograph”. hehehe. dahil spring na, alas singko pa lang ng madaling araw, maliwanag na. mayang gabi ang lipad ko pabalik ng singapore. kaya in the meantime, pasyal muna kami ni steve. gusto raw niyang bumili ng relo. pupunta kami doon sa lugar na di ko ma pronounce na puro electronic goods kasi gusto raw niya yung katulad ng relo kong may world time. tanong kasi ng tanong sa akin ng oras kaya minsan sinasabi ko: “wanna buy watch joe?” mwahaha.

I SHIT YOU NOT, JAPAN: THE PLACE TO BE PAG MAY LBM

the flowers of spring. sana may spring din sa pilipinas para pwede akong mag alaga ng ganito kagandang mga bulaklak. kinuha ko ito kahapon sa labas ng conference venue namin sa seoul. sana may spring din sa pilipinas para pwede akong mag alaga ng ganito kagandang mga bulaklak. iaalay kong lahat sa iyo, mylabopmayn. narito na ako sa tokyo. nagpapahinga after the byahe and the meetings. nalasing ako kagabi dahil ang lekat na mga kasama ko eh nagbidahan sa pag-inom. hindi ko alam kung paano ako nakauwi. one moment, i was outside the restaurant waiting for a taxi, the next moment, i was waking up in my hotel room. pag tingin ko sa kwarto, naka handa na ang aking damit at naka pack nang lahat ang maleta ko. nagawa kong lahat yon on autopilot. never again, gardenget.

after all the drinking and the eating in korea, i’m having a belated case of loose bowel movement. kung magtatae ka, do it in japan. upo ka lang sa automated trono at siya nang bahalang mag hugas ng pwet mo. habang naka upo nga sa toilet seat ay napag isip-isip ko: international na talaga ang beauty ko… lahat ng kinain ko sa korea ay itinae ko sa japan.

anyway, kakatawag lang ni jet kaya masaya ako. ang sarap ng pakiramdam when you’re traveling tapos you get a phone call and hear a familar voice. kahit papaano nababawasan ang lungkot. ingat ka mylab. ilang araw na lang. lab U!
Continue reading

KIMCHILANDIA TRIP REPORT

jay during the beijing conference - tawang nakakaloko, parang sutil na gustong mang-asar. tawang sutil na parang gustong mang-asar. hehehehe. bwahahahaha… kuha kahapon sa beijing conference. kaya nakangiti ay para ipakita sa mga tao kung ano ang hitsura ng pagod, walang tulog at kakalog kalog na byaherong pinoy.

dear mylab op mayn. narito na ako sa kimchi land. umalis kaming beijing kahapon ng mga 6 pm right after the conference. straight to seoul. arrived at the hotel at 11 pm via the KIMCHI express. ang daming pinoy sa airport even in korea. wow. nag practice kami for the conference until 1 am. di makatulog kaya nagbasa ng comics hanggang 3 am. gising ng 6. breakfast. sinundo ng 7. conference ng 9. natapos ng 2. straight sa office. sagot sa email. pahinga. dinner. inom. tulog… hah. hah. hah. pagod na ko.

ang kunswelo ko lang ay napakaganda ng seoul in the springtime. i love the weather. hopefully tomorrow will even be better. next stop: another favorite city. tokyo. lipad kami ni steve ng 10 am bukas. ingat ka. lab U!

BEIJING IN THE SPRING

the forbidden city, beijing china, spring 2004. beijing china, isa sa paborito kong cities sa asia. bakit ba siya special? kasi dito kami nagbakasyon ni jet two years ago. ramdam mo ang pulso ng china pag narito ka sa beijing. paroon parito ang mga tao sa paghanap ng ikabubuhay. nagpunta kami sa “forbidden city” kanina para ipasyal ang kasama kong americanong si steve. kumuha kami ng guide para ma explain sa kanya lahat ng mga kasulok sulukan ng napakalaking palasyong ito. hinahanap ko nga yung kuliglig na iniwan nung last emperor doon sa throne room kanina. wala. umalis na siguro.

suwerte ako ngayon sa byahe so far. maluwag ang eroplano at wala akong katabing mabahu. hehe. conference na namin mamaya-maya, tapos lipad na kami ni steve for seoul later tonight.

IT’S A BIRD

lipad ako ngayong madaling araw for a business trip. i’ll be visiting three cities in five days. tomorrow i’ll be in beijing, tuesday in seoul and thursday in tokyo. quite a busy trip at di pwedeng walang dalang libro dahil sa mahabang paghihintay sa airport at sa matagal na byahe sa loob ng eroplano.

i’ll be bringing dan brown’s “angels and demons” and three comic books graphic novels… volume 5 of grant morrison’s “invisibles”, garth ennis’ “preacher” volume 6 and one of the newest graphic novels that came out this month… “it’s a bird” by steven seagle. this is a superman story that isn’t really about superman. i’m looking forward to getting my hand on it once i’m up in the air.

ingat ka mylab. balik ako kaagad. lab U!