dear unkyel batjay,
pagkatapos ko pong kumain ng tanghalian kanina ay biglang natanggal ang pasta ko sa ngipin at bigla po itong sumakit. matindi po ang hapdi at halos mahimatay ako sa sobrang sakit. ano po ba ang pwede kong gawin para hindi ko maramdaman ang sakit sa ngipin?
lubos na gumagalang,
gentle reader
dear unkyel batjay,
nabasa ko po ang ginawa mong pagpapapayat at ako po’y na inspire sa inyong disiplina. alam ko po kung gaano kahirap magbawas ng timbang sapagkat matagal ko na pong ginagawa ito pero wala pong nangyayari. actually, imbis nga na pumayat ako ay lalo akong tumataba. ang problema ko po ay ang akong tiyan – sobra po ang laki. nabasa ko po na mas malaki po raw ang chance na magkaroon ng sakit sa puso ang mga taong malaki ang tiyan . tutuo po ba ito?
lubos na gumagalang,
gentle reader
dear mommy,
kamusta ang pasko ninyo sa pilipinas? sayang, hindi kami nakatagal diyan. kung di lang dahil sa duty si jet nung pasko at sa bagong taon, sana nariyan pa kami. kung diyan kami nagpasko, mag re-request sana ako sa iyo na magluto ng paborito kong morcon. naalala ko nung araw, parating mayroong morcon kahit panay ang reklamo mo na napakabusisi nitong gawin. naiisip ko nga na kasama sa sarap ng pagkain ang reklamo sa hirap nitong gawin. bakit mo ba ito ginagawa taon-taon na lang kung mahirap itong gawin? ang naiisip ko lang na sagot ay dahil mahal mo kami.
mayroong mini review tungkol sa libro ko doon sa latest sunday inquirer magazine. sinulat ito ni ruel de vera. hindi ko siya kamag-anak pero may sinabi siya na katumbas sa pagkain ng tatlumpung kilong haligi ng talangka dahil nakakataba ito ng puso.
dear jay san,
how are you? i hope you are fine and had a good sleep. kawaguchi san will pick you up at the hotel at exactly 8:46 for your siteseeing tour of tokyo. here is your complete schedule for today:
8:46 kawaguchi to meet you at hotel lobby
at 8:47 you will walk to the hotel door
at 8:48 you will enter the subway station
at 8:50 you will ride the train on the way to the tokyo towertrain ride takes approximately 11 minutes
at 9:01 you will leave train station and walk for approximately 12 minutes
at 9:13 you will take pictures outside tokyo tower for 6 minutes
at 9:19 you will enter tokyo toweryou will stay at tokyo tower from 9:20 until 10:06 am
at 10:07 you will leave the tokyo tower
at 10:08 you will walk to nearby sushi barit will take approximately 8 minutes to walk
at 10:16 you will enter sushi bar and the waitress will give you hot sake
at 10:17 will have early lunchfrom 10:18 until 11:47 you will have lunch
kawaguchi san will order – uni sushi, tuna and hamachi sashimiat 11:48 kawaguchi san will take you straight to the airport
at 11:49 she will say goodby and you will be on your own
jay san, i hope this schedule is acceptable. if you have any questions, please give me a call.
sincerely,
sekimura
dear unkyel batjay,
sabi mo sa previous post mo – “ominous” ang pagdating mo sa shanghai dahil nag landing ang eroplano ninyo ng tanghaling tapat. ano po ba ang ibig sabihin ng “ominous”? di po ba ito yung mga bagay na kumikislap sa dilim?
nagmamahal,
gentle reader
dear mylab,
nag stop over kami kanina sa hong kong on the way to china from taiwan. malakas pala ang promotion na ginagawa sa disneyland at malimit na pinapakita ang mga commercial tungkol dito sa airport. tinanong nga sa akin ng mga kasama kong amerikano kung bakit puro si mickey mouse lang parati ang mga pinapakita sa mga commercial. hindi ko alam ang sagot kaya sinabi ko na lang eh malamang ay kinatay na si donald duck, nakasabit na sa restaurant at ginawang ulam.
nandito na kami sa shanghai ngayon. dumating kami ng exactly 12 pm – shanghai noon! ominous ano? may ibig sabihin kaya ito? malamang wala dahil pelikula lang naman ito ni jackie chan. medyo malamig ng kaunti at malaking pagbabago sa temperature from singapore and taiwan. tawag ka na lang sa akin pag dating mo from duty, matutulog na ako’t kanina pa akong madaling araw gising.
miss na kita, mylab. lab U!
jay
hello mylabopmayn.
umuulan ngayon dito sa singapore. “press gad”, ika nga ni brader mike. nung nasa eroplano kasi ako kanina, dinadasal ko na sana ay umulan para naman ma experience ko ulit ang amoy, tunog at pakiramdam ng rainshower. ayun – umulan nga. ngayon dinadasal ko na huminto na sana kasi magkikita kami nina eder mamayang gabi para mag dinner. pupunta raw kami doon sa kinakainan natin na fish head curry sa kiong siak road. gusto ko kasing kunin yung paborito nating table doon sa may kalye kaya sana huminto na ang ulan na ito.
dumating kami ng mga 6:30 ng umaga kanina pagtapos ng 18 hours ang byahe non stop galing ng los angeles. nakakapanibago na ang matagal na travel. hindi na ata ako sanay kasi pag labas sa changi airport eh pakiramdam ko, para akong sinapak ni manny paquiao. buti na lang singapore airlines ang sinakyan namin – ang laki ng leg room at masarap ang pagkain. swerte rin ako sa flight na ito kasi for the first time ata ay wala akong nakatabi na malakas pa sa kanyon ang putok.
Continue reading
dear unkyel batjay,
kamusta na po kayo diyan sa southern california? sana po ay mabuti kayo sampu ng inyong mahal sa buhay. unkyel, mayroon po akong matagal nang gustong malaman tungkol sa holloween at kung pwede sana ay itatanong ko po sa inyo, yaman din lamang na based na kayo diyan sa amerika.
di po ba mahilig mag celebrate ang mga amerikano ng halloween at mayroon pa ngang “trick or treat” at maraming mga bata ang umiikot sa mga iba’t ibang bahay para manghakot ng candy. samantalang ang mga pilipino naman pag ganitong panahon ay pumupunta sa mga sementeryo para ipagdasal ang kanilang mga pumanaw na mga mahal sa buhay.
heto po ang tanong ko: ano po ba ang ginagawa ng mga batang filipino-american diyan pag halloween, given the fact na mayroon silang kulturang pinoy pero nakatira naman sila’t nabubuhay sa amerika?
yon lang po at lubos na gumagalang.
gentle reader
Batang Kaning Lamig 
