Category Archives: CALIFORNIA

FISHERS OF FISH

Posted on by
22

FISHERS OF FISH nag charter ng dapor (maliit na bapor) ang opis last saturday at nagpunta kami sa dana point para sa isang afternoon fishing trip. first time ko sa buong buhay na mag fishing at nag enjoy ako ng husto. ang daming nahuli ng group namin. ang gagaling kasi mag fishing ng mga kasama ko. isang hagis lang nila at after a while mayroon agad huli. ako? wala, kamote. pero awa ng diyos, nakahuli naman ako ng tatlong pelican. hindi ko kasi alam kung paano mangisda kaya puro mga ibon lang ang kumakagat sa pa-in ko. mga sira-ulo pala ang mga pelican dito. kinukuha nila yung mga isda pag hindi ka nakatingin. mayroon ding mga seal na umaaligid sa dapor namin at kinakain din nila yung mga nahuhuling isda. naka bingwit din ako ng isa pero nakawala. gusto pa nga yatang mang-alaska nung seal dahil pinalakpakan pa ako ng bwisit nung paalis na siya. ang nasa picture nga pala ay si jeremy. siya ang nakakuha ng catch of the day – may prize siyang $150. suwerteng bata. samantalang ako eh umuwi ng may luha sa mata.

A Cannibal is a person who walks into a restaurant and orders a waiter

Posted on by
20

sa isang paborito naming mexican restaurant sa southern california…

BJ: “can i have some extra salsa please”

WAITER: “no”

BJ: “why not?”

WAITER: “sorry – i was only kidding. i’ll get some for you”

kumuha naman yung waiter ng salsa…

WAITER: “here you are sir.”

BJ: “thank you very much.”

WAITER: “is there anything else you want?”

BJ: “yes, i’d like a 12 inch dick and a trip to hawaii.”

THE END

ang customer-waiter repartee na ito ay handog sa inyo ng RUBY BLADE POMADE, ang pomada ng mga nag-aahit.

DEATH BY POWERPOINT

Posted on by
15

halos isang linggo na akong nakakulong dito sa isang hotel sa southern california. annual company conference at mahigit limandaan kami ritong galing sa iba’t ibang parte ng mundo ang parang mga gagong nakikinig sa iba’t ibang mga presentation simula 7:30 ng umaga hanggang 5:30 ng hapon. habang lumilipas ang mga araw, nakakaramdam na ako unti-unti ng pagod. ito ata ang tinatawag nilang death by powerpoint. pero ok lang, bilang kunsuelo de bobo kasi, binigyan kaming lahat ng bagong iPod nano. ok na sales tool ano? lahat ng mga recording ng mga topic ay nakaload sa iPod para pag uwi mo sa kung saang parte ng mundo ka man galing eh pwede mong balikan ang mga presentation na narinig mo during the conference.
Continue reading →

OCCAM’S RAZOR

Posted on by
65

happy 15th anniversary mylabopmayn! yung daing na bangus na ulam namin ngayong week ay further proof ng matagal ko nang paniniwala – the simple things in life are the ones that provide the greatest pleasures. minsan sa sobrang kasimplihan, you take them for granted. but in your heart of hearts you know that they are the ones that matter the most. sa pagsasama namin bilang mag-asawa ni jet, ito ang isa sa pinaka importanteng lesson. hindi ko naman sinasabi na ang pagsasama namin ay parang daing na bangus. ang point ko ay ito: una – ang mga simpleng bagay sa relationship namin ang nagbibigay sa akin ng pinakamalaking satisfaction. ikalawa – pag pala ginawa mong uncomplicated ang pagsasama ninyo, malayo ang inyong mararating. kung mapapansin ninyo siguro, naka instrospective senti mode ako ngayon. hindi ko mapigilan kasi major milestone ang araw na ito para sa aming mag-asawa: 15th wedding anniversary kasi namin ngayon.

Continue reading →

Dreamers may leave, but they’re here ever after

Posted on by
16

ang sarap ng ulam ko ngayong tangahali – daing na boneless bangus! medyo trivial lang sa iba pero big deal ito sa akin. paminsan-minsan na lang kasi akong nakakakain ng daing. bumili ako kahapon sa island pacific, isa itong pinoy supermarket sa west covina. doon ata tinambak lahat ng mga pilipino sa los angeles. pag pumunta ka nga roon, para kang nasa pilipinas. may max fried chicken, may goldilocks, ang daming mga turo-turo at kahit saan ka lumingon, ang dami mong makikitang tao na tulad kong kutis betlog na nagtatagalog.
Continue reading →

American cities are like badger holes ringed with trash

Posted on by
13

nakatanggap kami lahat sa trabaho ng email galing sa facilities department recently. sila yung mga nag aayos ng maintenance ng campus namin dito sa california, simula sa pagpalit ng mga light bulb hanggang sa pag ayos ng garden. medyo nakakatawa yung email kasi pina-alala sa amin na huwag daw gawing personal garbage dump yung opisina. apparently may nagtapon sa trash can namin ng refrigerator during the weekend.

refrigerator? packingsheet.

Continue reading →

One step up and two steps back

Posted on by
18

balak kong ipauso rito sa california ang maglakad ng paatras bilang form of exercise. wala kasi akong nakikita rito na mga joggers na tumatakbo ng paatras. sikat ang exercise na ito sa mga taga singapore. impak, tumambay lang kayo sa mga park doon ng umaga at sigurado kayong makakakita ng mga naglalakad ng pabalik. karamihan dito ay mga matatanda. senile ba kamo sila? hindi naman siguro. pero para silang mga sira ulo. na interview sa tv ang nagpasikat sa exercise na ito at sabi niya hindi raw natin nagagamit lahat ng mga muscles sa paa dahil parati raw tayong naglalakad ng paabante kaya paminsan minsan daw dapat paatras ang lakad natin. sa tingin ko ay talagang sira ulo siya pero what the heck, ang daming mga naniwala sa sinabi niya. siguro para maiba naman, ang ipapauso ko na lang dito ay ang maglakad ng patagilid na parang talangka. iniisip ko nga, sa pilipinas siguro ay sisikat din ito kasi marami roon ang may crab mentality.

Strangers passing in the street

Posted on by
18

nakasalubong ko na naman yung bumbay na naka turban nung naglalakad ako kanina. sabay kami ng oras sa paglakad at kadalasan ay sa park kami nagkikita. matanda na siya, siguro mga 80 years old. mabait ang muhka at malayo pa lang ay nakangiti na. parati kaming nagpapalitan ng pleasantries.

kanina binati niya ako ng – “good morning, fine thank you”

sumagot naman ako ng – “good morning, how are you?”

tapos pareho kaming natigilan, biglang nagkatinginan at nagkatawanan. yan ang masarap sa paglalakad dito. may nakakaharap kang mga taong magpapasaya sa iyo.

When your fears subside and shadows still remain

Posted on by
16

umuulan ngayon dito sa southern california. it’s about time. medyo nalihis kasi yung mga bagyo nung mga nakaraang linggo kaya tuyong tuyo rito pero this week i think ay bubuhos talaga. nagtataka nga yung mga kaopisina ko kung bakit masaya kong sinalubong etong pagbuhos. nami miss ko na kasi ang tunog at amoy ng ulan. nung nasa singapore pa kami ni jet, panay kasi ang ulan at hinahanap hanap mo rin pala ito pag nawala siya. napaka hopeless romatic ko kasi kaya pag ganito ang panahon, gusto ko ay nakatapat sa bintana habang pinapanood ko ang mga patak ng ulan na tumutulong parang luha sa salamin. nag mature na siguro ako. kasi nung mas bata ako ay iba – pag ganitong maulan, gusto ko naman either kumain, magjakol o matulog. minsan pag sinisipag, kakain muna tapos magjajakol bago matulog. bigla ko tuloy naalala – maiiba pala ang exercise schedule ko ngayon dahil hindi ako makakalabas para maglakad.