medyo masaya ako ngayon. bakit? por a lot of reasons: pers – may booking na kami sa pag uwi namin sa pilipinas sa december. actually nung july pa. dito kasi sa singapore, dapat june-july pa lang bilhin mo na ang ticket mo pauwi dahil pare-pareho kayo ng iniisip ng kulang kulang 100 libong pinoy na nakatira dito: ito ay ang umuwi during the “christmas window” (december 18-24). pag di ka nakabili ng maaga, sa pasko ng intsik ka na makakauwi. hehe. maiba ako: ang alphabet ng bahasa malay at indonesia ay may magandang convention – may characteristic property ang letters “k” at “c” sa pagbigkas ng mga salita nila. ang pronunciation ng “k” ay tulad ng “k” ng mga pinoy. por eksampol “kupal”. yung “c” ang kakaiba kasi ang pagbigkas nito ay “ch”. kaya sa indonesia, ang spelling ng “catsup” ay “kecap”. hehe. actually, “kecap” means “to taste” in bahasa. wala tayong “c” and “k” convention, kaya kadalasan nakokonvert ang “ch” sound into “ts” – as in “tsinelas” “tsamba”, etc. eto ngayon: kung nasa jakarta ka, tapos may lumapit sa iyo at sinabing “cucupain kita”, eh kabahan ka na. bakit ko ba nasabi ito?
MERELY BY CHANCE, VERY UNSUSPECTING
34
Batang Kaning Lamig 