TANONG: dear unkyel batjay, tanong ko lang po – bakit po ba dirty ice cream ang tawag doon sa sorbetes na nilalako sa pilipinas?

SAGOT: “dear gentle reader, kaya dirty ice cream ang tawag doon ay dahil nilalagyan ng kulangot yung dulo ng cone ng mamang sorbetero. well, at least yan ang paliwanag ng mommy ko sa akin nung araw para huwag akong kumain ng dirty ice cream. wa-epek. kumakain pa rin ako. pero siyempre with extra caution – pag malapit na sa dulo ng ice cream cone ay tinatapon ko na ito para di ko makain yung kulangot.”

isa sa mga pangarap ni boss idol kaibigan kong si dengcoy miel ay lagyan ng kaunting ‘intellectual stimulation’ ang cartoons ng pilipinas. kung nabasa na ninyo ang comic strip niya sa philippine star, makikita ninyo na mayrong laman ang kanyang gawa (‘substance besides form’ as he’d always like to call it). kung kaya, bukod sa humor na parating kasali ng kanyang artwork, you will also notice an inherent intelligence. at dito sa McBayan, dengcoy has shown how an intelligent strip could look like. basahin ninyo ito sa comic section ng philippine star and enjoy the work of a true pinoy artist. nasa 2nd month na ang strip at ang star of the show ngayon ay isang pusa na nagtatago sa pangalang SPIDERMANX (isang spoof ng spiderman). masaya talaga ang mundo ng idol ko kaya masarap basahin. click na sa pic to enlarge, para masampolan ang gawa niya.

TANONG: dear unkyel batjay, bagong kasal po ako at gusto kong malaman kung ano ang sikreto sa successful marriage?

SAGOT: “sex. panayin nyo ang sex”

Continue reading →

dear uncle batjay,

ano pa ba ang maipapayo ninyo sa kaibigan kong babae na ayaw mag-asawa. malapit na siyang mag 40 pero single pa rin. ang ganda ganda naman niya at maganda ang trabaho. parati ko nga siyang sinasabihan na piliin na lang maigi ang mga nanliligaw sa kanya. parang pihikan at enjoy pa yata niya ang pagkadalaga.

ingat po sa inyo,
gentle reader

SAGOT NI BATJAY:

dear gentle reader,

sabihin mo sa kanya eh mag-asawa na agad at baka magbago ang tunog ng ihi niya.

nagmamahal,
batjay

muntik na akong ma late kaninang umaga. panay raw kasi ang tingin ko sa bagong wall clock namin, sabi ni jet. bumili ako ng bago kagabi, kasi paatras na yung andar ng luma naming orasan. ang ganda nga ng nakuha ko – seiko. hindi siya pitaka. malaki ang face kaya ang sarap pagmasdan. tapos yung second hand ay continuous movement na parang automatic watch. mesmerizing.

JET: “papa, umalis ka na. baka ma late ka!”
BATJAY: “oo mylab, alam ko yung oras”
JET: “umalis ka na 7:45 na!”
BATJAY: “alam ko, kanina pa akong 7:35 and 42 seconds nakatingin sa relo. ang ganda kasi. di ko mailalis ang mata ko”
JET: “ang cute mo talaga. sarap mong kurutin!”

naalala ko tuloy nung 1st time kong magka relo. i was 6 years old. dahil bagong bili eh di siyempre tingin ako ng tingin every so often. napansin ito ng kapitbahay namin na si mrs. p (patay na siya ngayon). sabi niya sa akin: “hoy batjay, huwag kang tingin ng tingin sa relo mo, baka magkaron yan ng number 13“.

Continue reading →

dear unkyel batjay,

kamusta na po kayo, gusto ko lang pong malaman kung pwede ko kayong tawagin na BJ. yun lang po, maraming salamat at more fower to you!

gentle reader

SAGOT NI BATJAY:

dear gentle reader,

salamat sa kamusta. ok lang ako dito sa singafore. kyut pa rin. pero ava, gentle reader – fronounce your letter fee froferly ha. ano yang more fower na sinasavi mo? fara kang kumfare ko. sinabi niya kasi doon sa customs opiser sa NAIA na kailangan niya ng fucking tape para maisara ang kahon na funo ng fasalubong. kala ko tuloy, huhulihin kami ng fulis. asan na ba ako? ah ok… huwag na tayong magpatumpik-tumpik pa at tanggalin na natin ang mga ambiguities. diretsuhin mo nang tawagin akong BLOWJOB. nasa asshole mode ako ngayon kaya pwede mo rin akong tawaging kupal…

Continue reading →

isang bad habit ng ibang singaporeans sa bus ay ang hilig nilang umupo sa aisle seats. kahit siksikan na at marami nang nakatayo, di sila uurong sa window seat. iiwan lang nila itong bakante with a “dedma to the world” attitude. pag nagpilit ka namang umupo, iiwas lang sila na may kasamang masamang tingin pero papaupuin ka rin eventually sa tabi ng bintana. siyempre lulukso ka pa at malaking hassle. kaya, karamihan ng mga pasehero ay tatayo na lang imbis na makipagsiksikan sa pag upo. kanina ay puno ang bus pero may isang row na may bakanteng window seat. nagpilit akong umupo roon pero di umurong ang pasahero. eventually, pinagbigyan naman akong maupo sa window seat, kaya lang nag give way lang siya na may kasamang major na pagtataray. nagmadali tuloy akong umupo, kaya yon: tinamaan ng backpack ko yung ulo niya. naroon pa naman ang lunch box kong matigas. nag sorry naman ako pero parang gusto kong ulitin. hehe.

kumain kami ni jet sa labas para sa dinner kagabi (siyempre, alangan namang lunch. gago!). aba sumasagot ng pa-pilosopo ang kunsensya ko (gago ka kasi eh!). o, ayan na naman. hehehe. ang sarap nga ng kain namin pero medyo bitin ako. doon kami nagpunta sa turo-turo (hawker centre ang tawag dito) malapit sa amin. umorder ako ng dalawang minced meat noodles at fried vegetable dumplings, total cost? around $10 (mga 320 pesoses). di na rin masama. actually mura na ito considering ang 1 mcdo value meal ay uma-average ng around $6 per order. bumili rin kami ng 2 kilong mangosteen (my peborit pruwet). by the way, kumakain ba kayo ng “dyo-wee-see pru-wet“? bawal yan sa singapore. naubos ko ang mangosteen habang pinapanood ko ang coronation ni prime minister lee hsien loong. tinirahan ko naman si jet ng 1 piraso. ang sarap kasi eh.

Continue reading →

mayroong koreanong temporarily na umupo malapit sa cubicle ko. kahapon pa ito namumuro sa akin eh. non stop kasi ang pakikipag-usap niya sa telepono tapos ang lakas lakas ng boses. di tuloy ako makapagtrabaho. bwakanginangyan, umiinit tuloy ang ulo ko. puntahan ko na kaya at sigawan ng “HEY KIMCHI BOY, WHAT ARE YOU TRYING TO EXIT?” (in madertang: “hoy gago, ano bang gusto mong palabasin?”). distracted tuloy ako… asan na ba ako. ah, pag-uusapan ko sana ang transition ng power sa singapore. ngayon ang first day as prime minister ni lee hsien loong, ang panganay ni lee kwan yew.

Continue reading →

dear boss roland,

bago ang lahat, hayaan mo munang batiin kita ng isang mapagpalayang magandang tanghali galing dito sa singapore. alam kong medyo busy ka diyan sa iyong lungga pero may gusto lang akong tanungin. ano ba yung “humps” na kinalolokohan ng mga pinoy diyan sa saudi? bago yan sa pandinig ko. ang alam ko nga lang diyan ay yung mga kabayan nating nagpapalagay ng bulitas, pero yang humps na yan eh nakakaintriga. hehehe… parang gusto ko tuloy magpalagay. please enlighten me. yun lang muna sir – kamusta na lang diyan. miss ko na ang mga yosi sessions natin especially now na huminto na ako sa pagsigarillo. ingat na lang diyan sa desyerto.

nagmamahal,
batjay

Continue reading →