CLASSMATE #1: basta ako, i graduated high school – a virgin
CM #2: oo… sa kaliwang tenga!
CM #1: hindi kaliwa… kanan yata… im not sure
CM #2: ayan, naulyanin ka na ata dahil sa sobrang sex
CM #1: ulyanin nga. stick na lang siguro ako sa jakol dahil doon, mabubulag ka lang

special talaga ang mga kaibigan ko sa buhay namin. so special that we would travel ten hours by bus from auckland to wellington just to spend one day with them. si danny ay classmate ko since kinder. he is part of my “classmate, almost like a brother, close barkada” group that is still solid to this day. halos pareho ng pag-alis ko sa pilipas papuntang singapore ang pagbakasakali ni danny rito sa new zealand. medyo minalas lang siya sa simula dahil na aksidente siya sa aukland working as a machinist in a factory. halos naputol ang tatlo niyang daliri (palasingsingan, dirty finger at pangfinger). habang nagpapagaling ay nagbalak siyang mag try sa wellington. eventually, gumaling naman siya (with all fingers intact). yes virginia, gumaling ang kanyang dirty finger at ang kanyang pang-finger. hehehe.

Continue reading →

pagtapos ng conference ay may ilang araw na bakasyon. kaya nagbalak kami ni jet na bisitahin ang malapit kong kaibigan na si danny. naka base siya sa wellington kasama ang pamilya niya kaya nag bus kami from auckland going south to the capital of new zealand. pinili naming bumiyahe ng linggo ng umaga para by bus para mayroong scenery. part of the trip’s enjoyment is being able to see and experience the actual traveling itself. para sa akin, yung journey itself ay importante. at di kami nabigo – napakaganda ng kiwi country side. rolling hills puno ng mga tupa, pine forests, snow capped mountains, huge lakes and really kind people. by the time we arrived in wellington, it was very dark already, extremely cold and very foggy. pero lahat ng dilim at lamig ay nawala nang salubungin kami ni danny. may ilang taon na kaming hindi nagkita kaya talagang napakasaya ng aming pagkikita.

ito ang skytower. ang pinakamataas na structure sa buong southern hemisphere. malayo ka pa lang ay makikita mo na ito at nagsisilbing gabay para sa aming mga lakwatserong namamasyal dahil malapit lang kasi ito sa tinutuluyan naming hotel. sa taas ng skytower ay mayroong observatory at bungy jump (sino ba namang gago ang magbabayad ng $200 para tumalon sa mataaas na tower? hehe). mayron din ditong dalawang restaurant. kumain nga kami rito ngayong week. ang ganda sa taas – kita mo ang buong aukland at ang mga karatig probinsya. masarap din ang pagkain. di nga ako nakatiis napakain ako ng maraming talaba. nainggit kasi ako sa mga kasama ko. buti na lang hindi ako sinumpong ng allergy. ang tigas talaga ng titi ko ng ulo ko, ano? sa ibaba ng skytower ay ang skycity casino, ang paboritong sugalan ng mga taga rito. sa tapat nito ay may branch ng denny’s. dito kami kumakain ng breakfast araw-araw. hehe… panay nga ang kain ko ng lumber jack slam – toasted bread, bacon, sau-sah-gue (sausage in english), eggs at ham. sumisikip na tuloy ang pantalon ko. kailangan nang mag excercise ulit kundi uuwi ako sa singapore na parang bolang kanggarot.

all star cast ang trip na ito: maraming intsik, koreano, hapon at amerikano. may australians, kiwi, bumbay, thais, malaysians at dalawang pinoy (ako at si jet). all in all mahigit 60 people from all over the world ang kasama namin dito sa aming auckland conference. para na kaming isang malaking pamilya dahil every year nagkikita kami at nagsasalu salo. this year ay mas maganda dahil dumating lahat ng mga big boss namin galing amerika. tuwang tuwa nga si jet dahil mababait daw sila kahit matataas ang position. sabi ko nga ay ganyan talaga sa kumpanya namin, mga cowboy ang mga tao. yan na rin siguro ang dahilan kung bakit gusto ko ang trabaho ko. i am in the company of really smart and cool people. very warm din sila sa amin – siguro dahil talagang likas na mabait kasi ang mga pinoy at magaling makisama. isa pa, cute din ako. BWAHAHAHAHAHA! sabi nga ng katabi kong thai dito sa picture – “helobatjay, yu al belly handsaman”.

“A Reason to Believe”. a bit underrated as a song but could knock your socks off if delivered properly. ni record ko kagabi kasi naaasar na naman ako sa mga contestants ng singapore idol. bwakangnangyan. either sintunado or walang kalatoy latoy. yung iba nga sintunado na walang kalatoy latoy pa. ewan ko ba, di ko gusto ang style nila – puro porma, wala namang laman. to compensate sa masamang napanood ko, ako na lang ang kumanta. hehehe. isa pa, mabigat ang sipon ko ngayon. eh pag ganitong barado ang ilong ko at punong puno ng plema ang aking ngala-ngala, talagang masarap makipag lips to lips nagiging husky rocker’s bedroom voice ang boses ko. parang lalaking bonnie “total eclipse of the heart” tyler? ngyehehe. springsteen na bugoy, siguro. CLICK HERE to hear my version.

kung nasa marcos highway kayo nung martes ng mga ala una ng madaling araw, at may nakita kayong lalaking medyo kyut na nagpapalit ng flat tire malapit sa isang junk shop – ako yon. parang isang pang-inis na pansalubong sa akin ng tadhana. habang nagpapalit ako ng gulong, may mga grupo ng kalalakihan na nasa tabi ko. kinabahan ako nung una kasi akala ko gugulpihin nila ako (kaya ganon na lang ang hawak ko sa jack). pero pagtagal nabuwusit ako kasi ni hindi man lang sila nag offer na tumulong sa akin. mga kupal talaga – hekshuli, pinagtawanan pa nila yung aking misfortune. sana tubuan sila ng betlog sa noo. to add injury to the insult: habang inaayos ko ang aking flat, tinugtog sa radio ang “i’ve never been to me“, isa sa aking most hated songs. siguro na senti ang isa sa mga kupal at nilakasan pa ang volume kaya dinig na dinig ko… “ive been to paradise but i’ve never been to me” – aaaargh! dapat bitayin ng sampung beses ang composer ng kantang ito.
Continue reading →

MAHALAGANG BALITA… “di-dit-ditdididit-di-dit-ditdididit” (sound epeks na morse code na ginagamit sa radio news). TIME CHECK…ang oras sa buong kapuluan: limang minuto, makaraan ang truck ng basura. Ang oras ay hatid sa inyo ng “Ruby Blade Pomade, Ang Pomada ng mga Nag-aahit!”… ding-dong ( doorbell sound epeks ng time check)

KUALA LUMPUR – a 70 year old malaysian man, shot his wife using a shotgun pagkatapos niya itong mapagkamalan na isang unggoy na namimitas ng mangosteen sa kanilang backyard. napagalaman na ang kanyang 68 yr old wife ay gumamit ng hagdan para umakyat sa mangosteen tree nang ito’y mabaril. di na ito umabot sa hospital ng buhay.

MORAL LESSONS: 1. huwag kang aakyat ng puno pag ikaw ay may asawang galit sa unggoy. 2. kung gusto mong barilin ang asawa mo, huwag mo na siyang paakyatin pa ng puno. 3. next time, find a better alibi – don’t use da poor monkey as an excuse.
Continue reading →

pagsakay ko pa lang sa bus, i knew immediately it was going to be a long trip. sa kaliwa ko, amoy sibuyas. sa kanan ko, amoy chicken curry. bwakanginangyan, umagang umaga, ni hindi man lang mag shower ang mga kupal. pakiramdam ko, para akong pumasok sa restaurant for a breakfast meal. napilitan tuloy akong umupo sa pinakalikod para lang umiwas sa nose breaking smell. i swear to god, muntik nang mapilayan ang ilong ko.
Continue reading →