maaga akong nagising kanina dahil alas sais ng umaga ang flight ko. alas kwatro y medya pa lang ay pababa na ako sa hotel lobby. pag sakay ko ng elevator ay hindi ko napigilan na mautot. iniisip ko, maaga pa naman… sana wala akong makasabay. medyo mabaho kasi. sa sobrang bahu nga eh pati ako ay nabahuan. siguro kasi enclosed ang space. isa pa ay di ko nailabas ang kinain ko kagabi but let’s not go there. anyway, nautot nga ako at ok na sana dahil ako lang mag-isa sa elevator. kaya lang a few floors after i farted, biglang bumukas ang pinto at may pumasok na stewardess sa emirates airline. nginitian niya ako pero bigla siyang napahinto at sumimangot. palagay ko ay naamoy rin niya ang utot. sasabihin ko sana eh – “nakikiamoy ka na nga lang, ikaw pa ang galit“. kaya lang, di ko alam itong sabihin sa english kaya dinedma ko na lang siya at yumuko. pag bukas ng pinto sa lobby ay tumakbo na lang ako papalabas. sana di ko na siya makita ulit.

ang townsville ay isa sa mga siyudad sa queensland. pang tiningnan mo ang mapa ng australia, ito ay nasa bandang north east. just above brisbane and below cairnes. katulad ng maraming mga lugar sa australia, mayroong small town feel ang townsville. mababait ang mga tao rito at very accomodating. sa townsville nagsisimula ang isa sa pinakasikat ng natural wonder ng ating mundo – ang great barrier reef. multi cultural ang group namin as usual. si norman ay isang chinese south african na australian citizen. si tom ay german american. si ceci ay filipino american at ako naman ay pinoy kupal.

Continue reading →

narito na kami sa brisbane mylab. umalis kami ng perth ng pasado ala una ng hapon. dalayed dahil nagloko raw ang fuel guage ng eroplano at di nila malaman kung full tank na ang eroplano. sabi ko nga sa stewardess, kumuha na lang ng mahabang stick para masukat nila yung level ng gasolina. wala, tiningnan lang niya ako ng masama. mahaba ang byahe from perth at mahigit limang oras kami. medyo turbulent ang flight at para nga kaming nakasakay sa roller coaster. matagal na akong sumasakay by air pero ngayon lang ako naka experience na nag free fall ang eroplano dahil sa air pocket. umakyat talaga ang betlog ko sa leeg dahil sa matinding takot – akala ko talaga ay babagsak. sa takot ko nga, muntik ko nang akapin yung katabi kong bumbay na amoy sibuyas.

Continue reading →

dear mylabopmayn, nagising ako kaninang umaga na malungkot. di kasi kita katabi. naalimpungatan siguro ako dahil sa pag-iisip sa iyo. kaya yon, imbis na amerikana eh yung darna costume ang naisuot ko sa conference namin. masaya naman dahil nung sinubo ko yung bato at sumigaw ng “DARNA” ay nagpalakpakan ang mga tao, lalo na ng biglang umusok. kamukha ko raw si wonder woman. “excuse me“, ang sabi ko sa kanila. “i am darna, the philippine super hero. wonder woman is a pussy“. di sila nakasagot sa akin. marami palang mga pilipino rito sa perth. yung mga electricians ng hotel at yung mga cleaning ladies ay puro pinoy. nagulat nga sila sa costume ko. kamukha ko raw si roderic paulate sa petrang kabayo. pero mababait naman sila sa amin. maganda talaga rito at sigurado magugustuhan mo. di bale, next year punta tayo rito for a vacation para makita mo firsthand. huwag nating itapat ng summer kasi hindi natatakot ang mga makulit na langaw sa headband kong may pakpak. o sige mylab, ingat ka na lang diyan. tawag na lang ako sa iyo mamaya. sana ok ang pag grocery mo kaninang umaga. lab u! batjay alyas darna (without the giants this time).

“fremantle doctor” ang tawag sa hangin na umiihip sa perth tuwing late afternoon pag summer. it is said to be the most consistent wind in the world and you can time your clocks by it’s arrival. tulad ng tutuong doctor na nakakapagbigay ng ginhawa sa mga maysakit, ang “freemantle doctor” ang nagbibigay ng ginhawa para sa biktima ng mainit na summer ng southwestern australia. na experience ko ito ngayong hapon dito sa perth… one moment dry heat na talaga namang napakainit. the next thing you know, bigla na lang darating ang walang patid na napaka maginhawang simoy ng hangin.

Continue reading →

uuwi na kami mamayang hapon. last day na namin at medyo nagsesenti ako. tinatanong sa akin ni jet kahapon kung malungkot ako’t aalis na kami. sabi ko – oo, medyo malungkot dahil napamahal na sa akin ang lugar na ito. malungkot dahil matagal ulit bago makita ang mga naiwang kaibigan. malungkot dahil marumi nang lahat ang underwear ko. sayang, kung pwede lang sanang magtagal pa. di bale kiwiland, nakamarka ka na sa akin at babalikan ka naming ulit. i’ve enjoyed this wonderful land – with it’s wide open spaces and it’s great people. walang pretense at napaka welcoming. kahit nahirapan kaming kumuha ng visa at kung ano ano pang mga requirements ang hinanap sa amin bago kami na approve. sulit lahat ng ito.

Continue reading →

special talaga ang mga kaibigan ko sa buhay namin. so special that we would travel ten hours by bus from auckland to wellington just to spend one day with them. si danny ay classmate ko since kinder. he is part of my “classmate, almost like a brother, close barkada” group that is still solid to this day. halos pareho ng pag-alis ko sa pilipas papuntang singapore ang pagbakasakali ni danny rito sa new zealand. medyo minalas lang siya sa simula dahil na aksidente siya sa aukland working as a machinist in a factory. halos naputol ang tatlo niyang daliri (palasingsingan, dirty finger at pangfinger). habang nagpapagaling ay nagbalak siyang mag try sa wellington. eventually, gumaling naman siya (with all fingers intact). yes virginia, gumaling ang kanyang dirty finger at ang kanyang pang-finger. hehehe.

Continue reading →

WELLINGTON – the capital of new zealand at malaking siyudad south of the north island. umakyat kami nina danny sa taas ng victoria peak. from here kitang kita mo ang buong city. malamig nung umakyat kami pero binaduy ng maraming kiwi ang weather dahil umakyat silang kasama namin na naka short lang at sando – samantalang kami ay balot na balot sa mga jacket at sweater. para bang sinasabi nila sa amin na: “mga ulul kayong turista, go back to your hot country”. hehehe… ang tataba kasi nila kaya may blubber silang extra protection. sana nga ay wala kaming makatabing mga extra large natives sa eroplano pauwi.