Kunming Blues

nandito na ako sa singapore after spending a week in kunming. bukas, balik na naman sa trabaho. maganda talaga sa kunming. simple lang siya na lugar. wala yung complexity ng shanghai, or yung immensity ng beijing. little town feel nga ang dating niya… parang baguio in a way.

ang dami kong nabiling DVD. mga 30 piraso ata. mura lang kasi. ang isang high quality na DVD9 doon ay nasa 12 RMB (around 72 pesos). mga sample ng mga nabili ko: pixar’s “finding nemo”, my favorite cartoon dahil sa superb performance ni ellen degeneres, stanley kubrick’s “spartacus” criterion collection, “malena” (italian film starring monica belucci), “city of god” (ang brazilian masterpiece ni Fernando Meirelles), “raise the red lantern” starring gong li at “not one less”. both these last two films are from chinese director zhang yimou.

nakabili rin ako ng tea at dalawang chinese tea mugs na halos binigay ng libre ng tindera sa amin sa sobrang kakatawad. kilalang-kilala na tsaa sa kunming at masarap ang nabili ko – mayron siyang matamis na aftertaste na masarap sa bibig. yung tea mugs naman ay special din (daw), sabi ng kasama ko. ang isang test pala sa quality ng chinese ceramic tea paraphernalia ay yuong tunog niya kapag kinalembang mo siya. masasabi raw na high quality ang ceramic kung high pitched ang tunog. yung nabili ko parang kalembang ng kampana kaya high na high quality daw iyon. muntik nga akong mapaluhod nang kinatok ng tindera yung mga mug ng tinidor.

maraming ethnic groups sa yunnan province (where kunming is located). there are 26 groups all in all in that area alone. “economic groups” ang tawag sa kanila ng aming english guide. hehehe. tulad ko, mga singkit ang mga mata nila pero kayumanggi ang mga kulay ng balat. sa may airport, makabili ako ng ethnic chinese doll para sa collection ng brick-brack ni jet. lahat kasi ng mga trip ko accross asia-pacific, bumibili ako ng mga souvenier para sa kanya. malapit na ngang mapuno ang top shelf ng computer table namin eh.

cheap shopping aside, kunming will still be that great little place in china. i love the weather and i love the pulse of the city. perhaps one day, i can take jet there so we can spend a few days in the cool weather. then, we’d go to one of the pubs by the lake for tea and cake.

IMAGES OF KUNMING, CHINA

IMAGES OF KUNMING, CHINA

maraming mga kweba sa kunming. ang pinuntahan namin ay isa sa pinaka extensive.

IMAGES OF KUNMING, CHINA

nilagyan nila ng mga magagandang ilaw ang loob ng kweba at ginawan nila ng pathway para sa mga turistang tulad namin. medyo malamig nung araw na ito kaya kahit mahaba ang lakaran ay di masyadong nakakapagod.

NANDITO NA AKO SA KUNMING

mylab, nandito na ako sa kunming. swabe naman ang byahe namin. as usual eh tulog ako halos buong flight. di pa nga nag take off ang eroplano, humihilik na ako. comportable ang byahe dahil malaki ang leg room ng silk air kaysa sa singapore air lines. isa pa sandali lang from singapore to here.

kakadating lang namin from lunch at nagpapahinga dito sa hotel room. mamayang konti eh bababa na kami to prepare the room of the conference. mukhang gagabihin kami dahil may kasalan doon sa function room na paghahandaan namin at di kami makakapagayos hanggang di sila tapos. malamang ay mga alas 10 na kami makakapag start.

magbabasa na lang siguro ako dito sa kwarto. maganda ang room ko. nasa 13th floor at overlooking the city of kunming. sa bandang kanan ay isang maliit na lake na puno ng mga taong nag boboatingtingan… este, sumasakay sa maliliit na bangka. sa background na lahat ng ito ay mga bundok na pumapaligid sa buong siyudad.

parang baguio ang panahon dito. hindi masyadong mainit pag araw at malamig kapag gabi. tulad ng baguio, marami ring mga prutas at bulaklak sa buong siyudad at ito ay isang malaking negosyo rito. ang gusto ko lang sa kunming ay di siya kasing laki ng beijing at shanghai at may parang little town feel siya kapag naglalakad ka sa kalye.

habang sinusulat ko ito eh natanggap ko na ang text message mo. sagutin ko after i log-off. tapos, sige mylab, tawagan mo na lang ako mamayang kaunti. ingat ka na lang dyan. lab-U.

PALIPAD SA CHINA

lipad ako maya maya sa kunming. ang bayan na ito sa china ay tinatawag na “the land of eternal spring”, or sometimes “spring city”. located in the province of yunnan, southwest china: ito ay in between tibet from the north and thailand from the south. ang kunming ay nasa isang plateau na napapaligiran ng mga bundok at ang weather dito ay perpetual spring. hence the name.

ROLLING UP THE I-5 ON A CHEVY, ON THE WAY TO FLOWER POWER LAND

nag drive ako from Southern California to San Francisco last friday. mahaba haba ring byahe yon. anim na oras ako sa I-5 freeway almost a straight line from los angeles to san francisco.

ako lang mag-isa. lakas ng loob ko no? hehehe. dala ko pa rin ang aking rental na chevy impala. ok na rin ito para sa byahe. malaki, mabilis at maganda ang sound proofing. di mo rinig ang makina kahit humahataw ka nang 80 MPH.

umalis ako ng orange county ng mga 6:30 at nakarating sa sf ng 12:30. anim na oras. di na masama considering na bumper to bumber sa LA ang traffic at nagkanda ligaw ligaw ako sa SF. in between mga 4 na beses akong huminto. once for gas, twice to pee and once to have a cup of coffee dahil inaantok na ako. yung last stop over ko eh malapit na sa gilroy, ang garlic capital ng USA. nung huminto nga ako sa truck stop eh amoy bawang ang buong paligid.

ang gilroy eh bayan ng classmate kong si vic. huminto ako sa malaking factory outlet sa downtown. habang hinihintay ko si vic eh binili ko ng sapatos si jet. nagkita kami sa loob ng shoe store tapos eh nagpunta kami sa bahay nila. sandali lang ako doon dahil tinawagan na ako ng mga pinsan ko. nagtatampo sila dahil inuna ko pa raw ang kaibigan ko kaysa kamag anak. hehehe. hirap talaga ng sikat.

anyway, napag usapan naming mag meet na lang ni vic at ang iba pa naming mga classmate sa bahay ng mga pinsan ko para everybody happy. nag drive ako from gilroy to milpitas. dito nakatira ang tiyong anas at tiyang ging ko.

milpitas with my relativessome of my cousins who visited me in milpitas. si jojo, ang aking pinsan na artista sa pinas nung araw. si donna, ang mommy ni tj. nag meet kami sa SF pa of all places. sinundo namin siya sa airport the same day na dumating ako. si jun jun na kumakaway, si tiyang ging na nakatalikod, si sammy at si simon. matagal ko na silang mga kamag-anak. hehehe.

milpitas with my classmatesnung gabi ay dumating naman ang mga classmates ko na SF based. from left to right… si gatchie, yours truly (ahem), si pareng vic at si jun. si gatchie at si jun at di ko na nakita since nag graduate from high school nung 1983. happily married na si gatchie at sa tingin ko eh ok naman ang buhay niya sa US. si jun ay isang negosyante pala at maraming mga negosyong naiwan sa pilipinas. si vic naman eh huli kong nakita nung last trip ko sa US 4 years ago. during that time eh nakalipat na siya sa bagong bahay kasama ng kanyang mag-ina. naalala ko ulit si vic dahil nag abay kami nina raymund at kuya bong sa kasal niya sa pilipinas.

anyway, nag kwentuhan kami hanggang alas 3 ng madaling araw. masarap din ang feeling ko dahil napagsama ko ang kwentuhan ng mga kamag-anak at kaibigan sa isang gabi. sandali lang kasi ako sa san francisco kaya lahat ng mga lakad ko eh compressed. salamat na lang sa inyo, mga kaibigan at kamag anak ko na nag sacrifice ng kanilang oras para lang sa akin.

MGA KAUPISINA AT ISANG SOUTHERN CALIFORNIA SUNSET

kumain kami sa las brisas ngayong gabi kasama ang lahat ng mga officemates ko rito sa california. masaya ang lahat dahil maganda ang araw na ito sa amin. ang restaurant na ito ay malapit sa laguna beach. actually tanaw mo ang dagat dito, sa tabi niya ay magagandang mga bahay. from left to right, top to bottom: si serena (ang aking counterpart sa europe). feisty italian lady, masarap kasama dahil animated ang mga kwento niya. si tom, ang partner in crime ko na batang chicago but resettled na rito, si yves ang kasama naming galing pa ng montreal, si joe ang head ng studios department namin, si tom hanks star ng saving private ryan. hehehe. hindi, kamukha lang niya (pati salita at mga mannerisms, tom hanks na tom hanks ang dating). jim ang pangalan niya at nakatira sa san diego.

MGA KAUPISINA

may araw pa nang dumating kami pero di naglaon ay lumubog na ito at medyo lumamig na ng kaunti. alam nyo naman ako eh sucker for sunsets kaya kinuhanan ko siya kanina. sana mylab nandito ka para makita mo rin ito…

SOUTHERN CALIFORNIA SUNSET

ON A BODY BOARD IN HUNTINGTON BEACH

SI CECI AT SI TOM SA HUNTINTON BEACH PIERafter naming mag lunch ni ate sienna ay sinundo naman ako ni tom at ceci. sila ang 2 partner in crime ko sa australia at singapore nung july. sinundo nila ako sa hotel at nag punta kami sa huntington beach, mga 20 minutes away. maganda sa huntington beach at enjoy na enjoy ako doon. maraming mga bar, restaurants at mga shop along the shoreline at may malaking pier kung saan masarap maglakad. nag coffee kami kami para mawala ang jet lag ko. hikab kasi ako ng hikab eh. hehehe. pagtapos nag decide si tom na binyagan ako sa california. bumili kami ng shorts ko at pinahiram niya ako ng wet suit at body board. tangina, instant surfer dude ako. hehehe.

Continue reading

MY LUNCH WITH ATE SIENNA AND ANDRES

kahapon eh nag lunch nga kami ni ate sienna at ni andres. sa wakas nakita ko na rin in person ang ninang ko. mas maganda pala siya sa personal. nagkita kami sa benihana dito sa anaheim. malapit sa disney land, mga 20 minutes away sa hotel ko. madali lang naman hanapin ang restaurant at di ako nahirapang gaano. medyo naligaw lang ako dahil namiss ko ang turn sa freeway at napasyal pa ako ng wala sa oras hehehe.

at home na at home ang pakiramdam ko sa kanila at di masyadong naging mahiyain. mahiyain kasi ako, believe it or don’t. maraming kumakain pala dito at maraming mga pinoy. siguro galing sila sa simbahan dahil grupo sila ng pamilya. mabait si ninang at marami kaming napagkwentuhan. pinagusapan namin din ang mylab kong naiwan sa singapore. pinag-usapan din namin kung gaano kahirap ang trabaho at buhay dito sa california. pero mukhang enjoy naman si ninang ko dahil kasama niya ang kanyang papa andres. miss lang niya siguro ang kanyang pamilya.

Continue reading

LA-LA LAND OF THE BRAVE

nandito na ako ngayon sa “land of the brave” and “home of the free”. ang bayan ng mga value for money meals na pagkalaki-laking mga serving. may conference kami sa aming main office dito sa california ngayon week. eto ako ngayon sa hotel room: ang utak ko sinsabing 10 AM ng linggo, pero ang katawan ko sinsabing 1 AM ng lunes.

the long flight from singapore to LA (ala eh’, sabi nga ng mga batangeno) reminds how much i enjoy travelling in the asia-pacific region. anything more than 8 hours in the air is a major frigging pain. 17 hours sa eroplano ay, tangina, talagang masakit sa pwet. daig mo pang pinasakan ng 2 vibrator sa backside.

Continue reading