So you think you're a romeo, playing a part in a picture-show

nagpalit na ng daylight savings time dito last sunday kaya alas siyete ng gabi ay mataas pa rin ang araw. medyo umiinit na rin. in fact, parang summer na nga ang feel dahil nung weekend ay umabot na sa 100 degrees farenheit ang temperature sa southern california. ‘tanginangyan, mukhang nakakalimutan ko na ata ang metric system. ano na nga ba formula? teka… 100 degrees maynus 32 equals 68 dibaydibay 1.8 equals 37.78 degrees C. piso na lang, impyerno na.

sa sobrang init nga ay nagkaroon ng malaking sunog dito. galing kami nina jet sa las vegas at nadaanan namin yung brush fire sa anahein hills. malaki ang sunog kaya sinara nila yung toll road na papasok sa city namin at kinailangan ko pang umikot para makauwi. pero ok lang, sabi nga ng supertramp – “take the long way home.”

Continue reading

TALES FROM BEHIND THE WALL, PART 3

nag graduate ako ng engineering nung summer ng 1988. buhay pa ang daddy ko nung time na yon and in fact, nag blowout siya ng dinner after the graduation ceremonies sa PICC. nagpunta kami sa isang seafood restaurant sa ermita, tapos nag order siya ng malaking sweet and sour na lapu-lapu. habang kumakain kami…

DADDY: oy, dahan dahan kayo sa pagkain ng isda, ha!

AKO: bakit po?

DADDY: eh baka matini.. [FUNNY NOISES, UBO, UBO]

AKO: ano pong nangyari sa inyo?

DADDY: natinik ako.

Funny thought I felt a sweet summer breeze

ano ba kailangang gawin para mag improve ang memory?

napansin ko kasi, nahihirapan akong ma-retain ng mga bago kong natutunan. nag decline ito nang mag turn ako ng 40 years old. minsan nga nakakahiya dahil hindi ko maalala ang mga pangalan ng mga tao kahit araw-araw kaming nagkikita. ok lang sana sa pilipinas dahil kalabit, “hoy” at saka “pssst” ay ok nang pangtawag sa mga tao. pero dito sa amerika ay malaking problema dahil baka magulpi ka pa pag nangalabit ka na may kasama pang sitsit at “hoy”, tulad ng ginagawa ng maraming mga pinoy na kulang sa pansin.

Continue reading