Don Lorenzo de Modesto and The Prada Mama are proud to announce the arrival of their first baby daughter, REANNA LOREN SERENO last Thursday, May 13, 2004 at 9:15 in the evening. She weighed in at 7 pounds 9 ounces and was 18 inches in length.
congratulations to my perskasins. sa wakas naka babae na rin. hehe.
di ako makatulog. excited siguro masyado sa pag-uwi ang tumbong ko at di mapakali. lipad na kami ni jet in a few hours time pabalik sa bayang magiliw. special ang pag uwi na ito: makakapag celebrate kami ni jet ng aming 13th anniversary with our family and friends. siyempre 80th birthday din ng mommy ko. it’s also about the same date that jet and i decided to move to singapore, three years ago.
looking back nga, ang dami nang nangyari sa buhay ko itong mga nakaraang taon. hanggang ngayon di ko pa rin alam kung saan kami dadalhin nitong byaheng ito. ok lang, kahit saan. pero teka, huwag lang sa india. marami kasing holy cow doon eh.
isa sa paborito kong kanta ng beatles ay yung “in my life”. somehow, it best describes how i feel about this trip home. ni record ko nga kanina. practice lang dahil baka ito ang kantahin ko sa program during my mom’s party. alay ko rin ito sa mylab ko. pakinggan nyo. bibilisan ko lang siguro ng kaunti. nababagalan ako at para akong lasing na DOM. kulang na lang magsuot ako ng puting pantalon, bulaklaking polo at alahas.
nagpunta ulit ako kaninang umaga sa embassy natin para kumuha ng OEC (overseas employment certificate). uuwi kasi kami ni jet sa pilipinas bukas at inaayos ko nang lahat ang mga certificates para di na kailangan pang magpunta ng POEA sa ortigas. nakaka inis pumunta doon dahil kalahating araw ang waiting time. sa embassy ng singapore, 5 minutes lang.
nagpunta ulit ako kaninang umaga sa embassy natin para kumuha ng OEC (overseas employment certificate). uuwi kasi kami ni jet sa pilipinas bukas at inaayos ko nang lahat ang mga certificates para di na kailangan pang magpunta ng POEA sa ortigas. nakaka inis pumunta doon dahil kalahating araw ang waiting time. sa embassy ng singapore, 5 minutes lang.
it’s a bird, by steven seagle and teddy kristiansen
nahilig ako sa comics dahil sa daddy ko. parati niya kasi akong pinapasyal sa avenida para bumili doon during the 70’s. di na nawala ang love affair ko with comic books to this day and i do have quite a lot in my collection already. i’ve been looking at it recently to see where my tastes for stories in this genre (dyen-re? ‘zhânru, gago! hehe) has led me. lately pala, my collection is being populated ng mga gawa nina neil gaiman, alan moore, grant morrisson, garth ennis, warren ellis, mike carey, john bolton at frank miller. batman? marami, kaya nga batjay ang pangalan ko eh. superman? in the last 10 years, isa lang ang binili ko. yung “death of superman” special edition. frankly, i hated it. nung bata naman ako, i did like him. pero, later on, i started to drift away from anything superman related. why? because he didn’t make sense at saka corny na yung mga “feel good” stories about “truth, justice and the american way”.
ok so, eto ako sa opis, tuwang tuwa dahil nabili na yung DVD drive para sa notebook ko. kailangan ko kasi para sa trip ko sa US sa june dahil lahat ng mga course material namin at application programs ay nasa DVD na. isa pa, matagal ko nang gustong ipakita ang “scorpio nights 2” sa kaopisina kong mahilig sa mga sex drama.
habang pinagmamasdan ko ang DVD drive, bigla ko itong nabagsak. tinamaan ang keyboard. lipad ang “BACKSPACE” key. pilit kong ibinalik. sa sobrang pisil ko, natanggal yung “\” (backslash) key. di ko maibalik ang dalawang keys dahil tanggal yung parang spring sa likod. ginawa ko: sinilip ko yung “RIGHT ARROW” key para malaman ko yung principle of operation. ayun, sa sobrang silip ko, natanggal din siya.
tinawagan ko kahapon ang mommy ko para batiin siya ng “happy mother’s day”, kahit against ako sa paghold ng mother’s day, father’s day, valentine’s day at lahat ng mga occasion na may “day” sa huli. mga commercial gimmick lang kasi ito to sell more cards, flowers at short time motel room rental. naniniwala kasi ang mommy ko sa mother’s day, kaya kailangan tawagan ko siya. hehe.
tinawagan ko kahapon ang mommy ko para batiin siya ng “happy mother’s day”, kahit against ako sa paghold ng mother’s day, father’s day, valentine’s day at lahat ng mga occasion na may “day” sa huli. mga commercial gimmick lang kasi ito to sell more cards, flowers at short time motel room rental. naniniwala kasi ang mommy ko sa mother’s day, kaya kailangan tawagan ko siya. hehe.
eto ang mga nadagdag sa cd collection over the past year. not much, but it’s a weird mix. kinda tells you what kind of person i am. hehe. di na ako bumibili like i used to. siguro, dahil masaya na ako sa collection namin ni jet. at saka at one point, naging suki kami ni kazaa.
parati kang nakakarinig ng mga bangayan ng mga singaporeans at malaysians every now and then. ever since humiwalay ang singapore sa malaysia, parang sibling rivalry ang nangyari sa kanila. case in point: pagkatapos mabalita na isang school principal dito sa singapore ang nanghataw ng libro sa isang estudyante, nasa newspaper naman kamakailan na isang malaysian school principal ang namalo ng isang teacher gamit ang isang yantok (ARAY!), dahil di sila nagkasundo sa disipline. ironic no? hehe. siguro kaya pinalo ng principal yung teacher ay para iparamdam sa kanya personally kung ano ang ibig sabihin ng disiplina. nagreklamo yung teacher pero binawi rin niya pagkatapos. siguro, ayaw rin niyang lumaki ang gulo.
MORAL opda LESSON: pag teacher ka sa malaysia, dapat marunong kang mag arnis.
Batang Kaning Lamig 