tinubuan ako ng sungay during the 80s. nung pumasok ang 1980, 15 years old ako at uhugin. when the decade ended in 1990, i was 25 and irrevocably changed. kaka graduate ko lang at may trabahong maganda. in a year or so, i would be happily married.
i hated the 1980s. di ko kasi gusto ang style ng damit: baston na maong na may zipper sa laylayan, technicolor crayon shoes, spikes, ang buhok ng mga babae ay korteng pagodang di mo malaman.
i loved the 1980s. lahat ng dapat kong malaman sa buhay ay dito ko natutunan. love, loss, lifelong friendships formed, virginity lost, found god, lost god, got education, exciting job, found true love.
Batang Kaning Lamig 
aba… ako e batang 80’s!! sa taong yan ako isinilang sa mundo! hehehe!
ang galing mo naman, kaka-graduate lang e nagkaroon ka na agad ng magandang trabaho.
napaisip ako, bakit korteng pagoda ang buhok? dahil ba yun sa spraynet tapos e naka-tis?
I was probably 6 or 7 y/o when “it’s like an earthquake” came out, after that the biggest dance craze was “body body dancer” hehe
I love the 80’s too, clothes included hehe I use them to blackmail my older siblings.
di ko gusto hitsura ko nung 80s.
kilala ako bilang “stuck in the 80s”, sa music, sa ayos, sa mga artistang kilala, puro pop culture. pero kung talagang susuriin, i love the 80s the same way you have a love-hate relationship with it. dito tayo tumanda habang bata pa, tumikim ng dapat wag lulunukin, suminghot ng di dapat aamuyin…lahat ng aral sa buhay – natutunan ako nung 1980s…pwera lang ang blogging 🙂
nung napanood nga namin ni jet yung “music and lyrics” bigla akong nag freak out nung kinanta ni hugh grant yung “pop goes my heart”.
mga kafatid…kung hindi ako nagkakamali ay “cobra” ang tawag sa hairstyle na yun …kuh, katagal bago ko ma-perfect yung look na yun! ilan ding yung naging hairsyle ko nung 80’s…naging mahabang kulot, naging parang boy- syete, barber’s cut tsaka yung maikli pero mahaba sa likod… basta yung hairstyle ni Lou Bonevie noon! 😉
naalala ko tuloy ang buhok ko. siyete tapos mabaha sa likod.
mwahaha, Batjay…parang nate-tempt rin akong i-post yung picture ko nung 80’s kapag nahanap ko..para magsuka na tayong lahat…bwahaha! ang tawag nga pala ng mga Aussie sa syeteng mahaba sa likod ay “mallet”..”mullet” ? itatanong ko sa jowa later kung anong tamang spelling..cheers! 🙂
mallet i think is the right word. sige, post mo ang picture mo. hehehe. di naman kasuka-suka ang picture ko kahit siyete ang gupit ko nung araw.
hmm maybe I should post my sisters’ pictures….
🙂
you’re “pogi’er” than in your HS picture… gleng mag-alaga ni Jet
masarap kasi siyang magluto kaya may kyut ako ngayon. BWAHAHAHA.
During the 1980’s nagtatrabaho na ko so some might have been lost to me. However, I was a teen-ager during the 70’s and boy was it exciting, too. Great music, not so nice fashion, student activism, martial law, long hair – the age of freedom-assertion, mj, and all that jazz.
yan siguro ako – a child of the 70s who came of age in the 80s. para tuloy akong hippy anachronism during that period.
baston na pantalon pero wala namang zipper sa laylayan. oo, natatandaan ko nagsuot din ako nyan. hehehehe.
hehehe… asar na asar ako sa mga classmate kong nagsusuot ng maong na baston na may zipper sa laylayan.
para pang-alaska, tinatanong ko sa kanila kung doon sila umiihi.
hayyy, naalala ko tuloy si tom babauta…
dala-dala mo pa rin pala hanggang diyan ang class picture natin.
nakakatuwa parang kailan lang mga cute pa tayo but now, acute na…
i think 1980’s was a memorable year to most of us (our batch) kasi dun tayo nagka-isip, nagbatang-isip at nawalan ng isip (joke lang po…)
ingat…
hiniram ko lang yung class picture sa mapuaCoE-eGroup. maraming mga lumang litrato doon.
tom babauta! woohoo. ka love team ni snooky, ata.
Nung mauso ang pantalon na baston ay musmos pa ko. At super fan ang mga older siblings ko ng style na to. Walang zipper ang laylayan ng pants nila pero grabe ang kipot, naglalagay sila ng plastic sa paa para dumulas pag sinuot.
wow true lab!! i lab it 😀
natawa naman ako sa post na ito batang 80s din kasi ako. pero natuwa ako na natatawa ng mapanood ko ang music & lyrics, wedding singer at 13 going on 30 😀
wehehe! Tom Bababauta?! Blast from the past!!
napahanap tuloy ako sa net – look at what I came up with
Remembering Tom Babauta:
(http://nostalgiamanila.blogspot.com/search/label/Movies)
natawa ko dun sa
…This ball-scratching monosyllabic dude was a dreamboat for casting couch directors. Rumor had it that he would do anything for a sandwich…
grabe! mukhang ib-bookmark ko na naman yun site na yun!
medyo may pagka hawig siyang pacific islander. siguro kaya buro beach shots ang mga kuha niya.
hi iska. naalala mo yung thriller dance doon sa 13 going on 30? galing ano.
plastic sa paa para dumulas sa pagsuot ng baston – parang pantalon ng duwende ang sinusuot nila.
I’m sure you know how I like the 80s for the songs, new wave to be exact, for the most part. I guess I will never outgrow that. As for the fashion, not so much. Pero nakakatawa ang views mo about it… hehehe.
Kakakita ko lang yung picture nyo sa Mapua sa Berks thread. I remember those billowing shirts that could fit two over super skinny pants na kulang ang haba. Man, what were we thinking!??? 😀
ooopppsss… hit the submit button to soon.
Ehermmm! True love ha. Talaga yan ha. hehehe…
Labyu! 😀 😀 😀
siyempre mylab. ikaw ang trulab eh. lab u 2.