napansin ko etong mga nakaraang dalawang linggo na may increase siguro ng mga 200% sa mga naglalakad at tumatakbo sa kalsada dito sa irvine. pakiwari ko eh ito yung mga mayroong new year’s resolution na magbawas sa pagkain at mag exercise. mahahalata mo naman yung mga ngayon lang nag simula: tabingi ang takbo at hinihingal na halos tirik ang mata sa paghabol ng hininga. good luck sa kanila.
marami kasi sa new year’s resolution exercisers ay matitigbak paglaon. pag pasok ng february, balik na naman sa dati ang bilang ng mga regular runners, bikers at walkers sa community. mas mahirap kasi magpapayat sa amerika. mura ang pagkain at mas masarap sumakay ng kotse.
yung mga iba ko namang kaibigang lalaki, wala nang incentive mag-alaga ng sarili dahil nakapag-asawa na. in the words of whitman eh “The ship has weather’d every rack, the prize we sought is won.”
Batang Kaning Lamig 
hi unkyel, im a prime example of that. i once again, started this exercise regiment….sinali ko pa sa diet ko ang mga kids and hubby ko. i don’t know how long this will last, but im hoping some discipline will stick if anything.
the only difference is that when i got married, i said what you see is what you get…(but not the swelling part). kasi i really put on the weight last couple of years, but im not trying to get in shape just to keep it interesting. im just trying to avoid paying for whatever medical issues that i may be facing ten years from now or who knows when. plus im learning that the older i get the harder to lose weight and to stay fit if i exercise sporadically. i want to enjoy life when i get older. who cares about being sexy, hahaha :p
thanks mye. you’re right – you do need to do it for yourself. in a way, you work out now to avoid paying for a very expensive medical bill later on.
growing old with chronic illness is a bummer.
parang idinescribe mo pagtakbo ko pag nag aatempt akong mag-jogging ah. Kasama ko dun sa mga yan na nangangailangang magbawi sa mga pinaggagawa nung pasko. Hay buhay!
di pa huli, bossing. pwede namang mag start anytime. i-work out mo lang yung consistency.
shud i kol u ukyel? or tukayo? last week, isa sa mga co-titser ko ang nagpakita sakin ng isang libro, kapangalan ko daw, i started reading the book, magkapangalan tatay natin, parehas ng birthday, sabi ng lola ko kilala nya mommy mo, kilala din ng tito ko ang kapatid mo na si howlin dave, kilala ka rin nya bilang “jay”. now i browsed your blog, you have the picture of my dad too. neway, my mom name is “Felicia”, Try mo lang tanong sa mommy mo baka kilala niya. whatever the connection between us e i’m not after that. gusto ko lang malaman mo na were using the same name from a Nicanor Layug David, Sr. at meron pang isa, sa tuguegarao, mas bata pa sakin. by the way i’m 28 na. can i have your YM para makapagchat tau sumtym?
jay na lang ang itawag mo sa akin.
salamat sa pagbasa ng libro ko. di ko na maalala ang hitsura ng mom mo pero i think i vaguely recall the name. nag aral din ako sa la salette sa santiago ng isang taon. wala akong YM kaya mag kwentuhan na lang tayo sa email. gusto ko malaman storya ng buhay mo. kung gusto mo namang alamin, marami rin akong mga kwento tungkol kay uncle nick.
lahat ng tungkol sa buhay ko naman ay nasa dalawang libro at blog kaya di ka mauubusan.
keep in touch.
ingat,
jay
totoo yan jay,dito rin sa pinas dumarami na rin ang nahihilig sa ehersisyo,gawa siguro na mas madali at matipid ang mag-ehersisyo,kaysa magpagaling ng rayuma…
oo nga, magandang running shoes lang, sweat wicking shirt at shorts and you’re in business.
pasingit naman po. kapatid ko pong buo yung alyas nick sa dalawang junior jan.
grabe. akala ko dalawa lang ang nicanor david jr…
parang hindi ko na alam ang sasabihin ko.
ayos, isang kapatid na lang at tatakbo na. actually, mayroon pang isang girlfriend at isang anak, pagkatapos ng isabela family. babae ang anak ni nick david dito at siguro 22 na siya ngayon.
cool beans!
😀
natawa naman ako dun sa tatakbo na…
medyo marami kasi sir.
The only thing that comes to mind is the word “prolific”. Sa tingin ko, magkakasundo kayo ng kapatid mo. Mahilig din sya sa “txt” words. : )
ngayon ko lang nalaman.
sabi ni uncle jun ko na kapatid ng mommy felicia ko, ganito raw:
si daddy ay may apat na pamilya
lita & kids – first
felicia & kids (dito ako kabilang) – ikinasal din sila, february 1978 (malabo no? wala pa daw kasing family code noon kaya puwede ulit)
fe & ANG PANGATLONG NICANOR S. DAVID, JR (opo, S din daw ang middle initial niya) – hindi raw siya acknowledged ni daddy, ang babaeng ito ay pinsang buo ng aming ina. naglayas daw sa kanila nun sa tuguegarao at nagpa-SOS sa place namin sa isabela. naging yaya namin siya. nung panahon yun, nasa ibang bansa na si mommy. so, naging si fe at si daddy at nagkaroon nga sila ng isang bunga.
tatlo na pala.
pagkatapos pala nun, meron pa???
oo, isa pa.
anlupit ng puno. buti nlang wala na sa dugo jeje. wel neway, knya knyang takbo lng ng bhay yn. d thing is, i bliv dt its rly a small world. gs2 q lng mlman kng san nilibing ang “SR”, since 9 y/o e d q n xa nkta e, bli-blita nlan na ewan kng pnnwlaan. marami akong tnong, mtgal ng nghhnap ng ksgutan
nga pla, my friendster acccount nickdavidjr@yahoo.com.ph, anjan pix ko, family ko, d p gno naupdate e, xnxahan mna
may soap ngayon sa abs-cbn title “tayong dalawa”. Kwento ng 2 lalaki na ang pangalan ay iisa — David Garcia, Jr. Naging magbestfriend sila para lamang matuklasan nila na hindi lang sa pangalan sila magkahati, pati sa ama.
share ko lang.
mang batjay,
sa kakabasa ko ng mga kwento mo tungkol sa singapore , nag impake ako at lumipat sa bansa ng bihon, naseleamak at ng dumudurang leon. maraming salamat sa inspirasyon.
nasi lemak, miss na miss ko na yan.
ingat kabayan. saan ka nga pala sa singapore?
kakaiba talaga mga kwento haha panalo