dear unkyel batjay,
ano ba ang main benefit ng pagtakbo sa isang marathon?
nagmamahal,
gentle reader
—————————
dear gentle reader,
bukod sa maraming health benefit, ang nakita kong pinakamalaking nagawa ng pagtakbo ng marathon sa akin ay yung sa mental aspect ng buhay ko. naging mas sira ulo ba kamo ako? hindi naman siguro masyado. mental in the sense na yung mga iniisip kong impossible na gawin nung araw ay possible na ngayon.
in fact, ang hindi ko na lang ata talaga kayang gawin ay hawakan ng kaliwang kamay ko yung kaliwang siko.
ingat,
unkyel batjay
P.S. ah oo nga pala, muntik ko nang makalimutan: hindi ko pa rin kayang i-blow job ang sarili ko.
Batang Kaning Lamig 
Lack of length or lack of flexibility? If the latter, baka naman ma-fix ng Yoga yan…
sige pakita mo muna sa akin kung kaya mo tsaka tayo mag-usap.
Hindi ko rin kaya kasi maiklo lang po….
ang leeg ko.
punta ka ng burma or thailand at magpalagay ka ng neck ring.
Pag meron akong problemang mahirap ma-solve, naglalakad ako. I don’t know but BANG! An idea hit me and problem solved.
Maybe there is something about walking or running that stimulates the brain. Or maybe it has something to do with the Yin and Yang. Yung teacher kong kung-fu master told me “Grasshopper, if your brain is tired, exercise your body to balance your mental and physical form”.
natatawa ako sa usapan niyo ni stray dog.. wahaha.. ako, madami-dami din akong hindi kayang gawin..
isa na jan ay, hindi ko kayang abutin ng dila ang siko ko..
wahaha.. wala lang..
walking ang running calms me and gives me peace. para sa akin, better than going to church.
ako din kapag kailangan ko ng ideas or solutions or i need to calm myself i walk….and walking or running don’t require much flexibility. very basic and easy pag nakapagstretching ka na ang gagawin mo lang ay move your left feet forward then your right,repeat until you reach your destination, instant exercise. tinry ko magyoga at pilates nahirapan akong sumunod sa nagtuturo. saka may flexibility issues din ako hehehe…….
ako naman, may not following directions issues ako. may rebel tendencies pa rin kasi ako, kahit lang sa pagsunod sa mga exercise moves. yan din ang dahilan kung bakit hindi ako marunong mag sayaw. one of my biggest frustrations.
pero tama ka about walking (and in my case, running as well), it does give me so much pleasure, especially when i walk here in california where the weather’s always great.
buti pa ang aso kayang kaya nya dilaan sarili nya ehehehe
problema lang sa aso eh kahit pwet ng kapwa lalakeng aso eh dinidilaan… or maybe mas open minded lang sila pag dating sa gay relationships
empong malamang open minded na nga ang mga aso. kamailan lang eh nakakita ako ng dalawang lalakeng aso na nag kakastahan ahahahaha
i also have to break a rule, no matter how small. i don’t know why i do that.
I just watched the movie RUN FAT BOY RUN na ang naging turning point ng pagkakaroon nya ulit ng respeto sa sarili at respeto ng iba sa kanya ay dahil sa pagsali nya sa marathon.
Naisip ko nga minsang magjogging sa umaga sa subdivision namin bago pumasok sa office kaya lang baka habulin naman ako ng aso or baka makatapak lang ng poopoo.
ah si simon pegg, ang idol ko na british actor. i saw the trailer but didn’t have the chance to watch the film. nung araw sa pilipinas, may baon akong stick na mahaba pang taboy sa aso, pero after a while hindi ko na lang pinapansin.
redjeulle: we need to break rules, one way or another. i think it’s how we’re built as humans. think of it as baby steps that we take as we grow up that is needed so we can break free from our parents.
rules? hmmm…basta ako – “i fight authority, authority always wins”…simple lang pero there’s a rebel deep inside me…or maybe the non-conformist in me…one of the reasons i enjoy running – i can be me…nobody can tell me how fast or how slow i should go…
and i love that john mellencamp song. in fact, i play it all the time when i run.
para ka palang si balweg.